Verzamelde gedichten

[p. 89]

Uitgeleide

Ik denk aan jou.
Waar bleef mijn weerstand? argeloos gevoegd
Binnen de grenzen, nauw
Van een verminderd ondervinden.
Uit het gesproken woord keer weer!
Beklemmend in de
Steedlijke vroegt'
Luid schennend schalt door ochtendlijk verkeer
Wat niet meer fluistren kan met een geheim verweer:
Glanzende en wonderlijke en nauw verstane
Prevelen van weleer.

Eens gingen toch mijn wegen
Door deze zelfde stad (en ik was jong)
Je wachten tegen
In eendre banen.
Maar tot dit laat cortège werd ik thans genood
Dat mij kwam halen:
Van 's morgens dwalen
Totdat fel dansrumoer deze angst wegzong
In de taverne waar de nacht
Me eenlijk te vinden placht -
En jij bent dood.