Verzamelde gedichten

[p. 78]

Drie kwatrijnen

Retrospectief

Meen niet dat jij omtrent mijn lotsbestel
De doorslag hebt gegeven: jij hield wel
Elk van mijn uren in je smalle handen,
Maar in mijn eigen bloed droeg ik mijn hel.

[p. 79]

Pathei mathos

Ons ongeluk was mij een tastbaar teken:
Jij was door God gezonden, mij te breken.
Nu boet ik dat ik je niet heb herkend
En stervend nog zal ik je heiligspreken.

[p. 80]

Uiteindelijk

Nu ben je ver: ik zal je niet meer zien
Dan in mijn barre stervensuur misschien.
Sta jij dan eens nog over mij gebogen
Dan is weer alles goed gelijk voordien.