Verzamelde gedichten

(1968)–Victor E. van Vriesland– rechtenstatus



[pagina 24]
De dans Zo was het toen: een zaal vol hevig licht Op kleuren die bewogen. Ik voelde niet mijzelf, alleen mijn ogen Strak in een wit gezicht, En door mijn ijlheid slingerde muziek Linten wapprende zijde. Over het geel en paars en zeegroen breidde Zich gillend een paniek Van vreemde krampen. Zo had wel al-tijd Het stuwen en het wekken Van 't eindloos levend streven mense' als gekken Blind willende geleid. Zo zou het altijd zijn. En diep bewust Nam mij het deunen mede Tot klank en kleur en kracht. Dit was het brede Visioen van eeuwge rust.