Verzamelde gedichten

[p. 1656]

Koraal der harten
(uit: het boek ‘Concert voor Iturbi’ die ons in de gevangenis bezocht)

*

Uw overschaduwde handen
van leed ontgloeid, zij bespeelden
hier deze Wrede Piano:
gekwetst licht en steen van doem.

Elke toets was een mens,
een hete wonde, een vlag,
een onderworpen voorhoofd,
een dichtgemetselde stem
die in uw handen ging klagen.

De muziek welde op, ontsteeg u.
Uw sleutel was de gebroken
begraven wortel
van de levende Mens,
uit het merg zelf der smart opgedolven.

't Klavier snikte; menselijk brandde
zijn hart: rode stroom van goud.
De Muziek waart gij. Ons, de piano.
Alles trilde in de kerker (de Mens,
de hemel, 't eng binnenplein)
van Liefde... gelijk een vol klinkende voortschrijdende troep.

Naar Marcos Ana