Verzamelde gedichten

[p. 1612]

[Antwoord aan Hendrik de Vries]

*

Antwoord aan Hendrik de Vries

I

O Hendrik, ontsteld
door wat ik heb verteld
in mijn Buiten het boekje,
je rijmt, schimpt en scheldt
furieus en gekweld:
wat voor vergelding zoek je?

II

Heb ik tegen een zere plek gestoten,
toen ik, voor nu en later, anekdoten
over ‘ons Hinnerk’ heb bijeengebracht?

Het kan alleen de omzet maar vergroten
des Tovertuins; en velen heb 'k ontsloten
de wond'ren van Atlantis en De nacht!

Zijn dit, o Hendrik, slechts Marjaanse knollen?
Wilt gij, die 's winters wandelt zonder wollen
of zelfs katoenen sokken door de kou,

beweren dat 'k u niet geheel voor vol en
vernuftig aanzie? Ik, die met mijn ‘grollen’
enkel bescheiden aan uw roem meebouw!

[p. 1613]

III

Hoor nu mijn dactylus luid protesteren!
Of verkiest gij als wapen toch meer de anapest?
Eén ding: wat er ook aan mijn boekje mankere,
mijn geheugen, o Hendrik, fungeert opperbest!
Wat gij zelf hebt verteld kon ik niet controleren:
‘Welke taal spreekt De Vries?’- ‘Kom, naar 't kerkhof!’. De rest

wordt bevestigd door talloze dames en heren.
En nooit sprak ik kwaad van uw huwelijksnest!

IV

H aast ben ik nu aan 't eind gekomen van
E en rijmend antwoord op uw bozigheden,
N og snap ik niet hoe een toch zo groot man
D usdanig op de teen zich toont getreden!
R aak ik soms opgewonden? Heus, ik kan
I n uw vers wijzen op meer spotzucht dan
'K zelf ooit aan u, o tovenaar, besteedde!

D at ik onthouding preek - periodiek? -
E rvaar 'k bij voorbeeld pas uit uw lyriek!

V an zilver in paleizen heb 'k geen weet,
R ijk voel 'k me reeds in 't klinken van sonnetten;;
I k weet dat gij die dingen niet kunt zetten,
E n daarom is 't dat ik er hier een smeed:
S oms wel, soms niet me storend aan de wetten!

[p. 1614]

V

O Hendrik, ga door
met leven en schrijven,
en laat mij daarvoor
propaganda bedrijven;
ik lach om je vloekje
en tracht je te raden:
ga 'k buiten mijn boekje,
't is nooit tot jouw schade!