Verzamelde gedichten

[p. 1515]

Expositie in Mangelgang

*

Charles Eyck geeft, groengrijs en paarsgrijs
De ‘Arc du Caroussel’ van Parijs,
't ‘Luxembourg’, en, in tinten die
Sterk herinneren aan Dufy,
Een ‘Patio’: binnenplein,
Van fleurige harmonie.

N. Wijnberg, wat hij ook mag maken,
Figuur, landschap, interieur,
Gebruikt steeds weer eenzelfde kleur
Als verwaterde rode wijn
Achterlaat op een helder laken.
Toch is 't werk dat ‘er wel mag zijn’.

W. Schuhmacher, omzichtig en koel
Toont een fijn doch bestorven gevoel.
Is ook de uitvoering hoogst bekwaam,
't Blijft in wezen meest klein gezien.
Dit alleen is de oorzaak en reden
Wanneer ook onze aandacht misschien

Wat erg afdwaalt naar nietigheden.
Bij het sprookjesachtige ‘Plantjes’,
Met libellen, vlinders en slakjes,
Toch wel bloeiend, stil en voornaam,
Hindert zelfs even 't rood van takjes,
Doorgedrukt over 't wit van de kantjes.
Menig kunstwerk ‘springt buiten 't raam’.
Zoiets is geen gebrek, maar 't wordt
Een gebrek, als 't aan breedheid schort.
Aan breedheid en aan gloed. Een tekort

[p. 1516]

 

Waar veel overbeschaafden aan lijden.

 

E. Fernhout gaf de Jaargetijden.

 

Maar hij gaf ze niet gans voltallig.

 

Wat ontbreekt is de Lente! - Toevallig?

 

- - - - - - - - - - - - - - - - -

 

Mag dan 't procédé veel beloven -

 

Dit voorlopige resultaat

 

Gaat maar zelden de middelmaat

 

Van 't modern vakmanschap te boven.