Verzamelde gedichten

[p. 1501]

Rijmkritiek

*

Tentoonstelling beelden, plastiek,
Tekeningen en olieverfdoeken
En zilverwerk van Bas Galis.
In zijn eigen atelier:
Poelestraat no. 14-2.
De artist is gids van 't publiek,
Hetgeen, voor wie richting zoeken,
Soms nuttig en soms fataal is.

Wie zoiets uit steen kon houwen
Als de hoofden van Siep van den Berg
En Fabricius, wekt het vertrouwen
Proportie en vorm wèl te voelen,
Maar wat hij ons voorts doet aanschouwen
Wordt hierdoor nog dubbel erg.

Zijn tekeningen bedoelen
Blijkens hun academische trant
(Michelangelo na verwant)
Nergens ver van de norm af te wijken.
Maar het blijven zwakke probeersels.
Men mag ze met liefde bekijken:
Er is geen zalf aan te strijken.
't Zelfde geldt voor de olieverfsmeersels,
Ook wanneer de portretten gelijken,
Hun sfeer blijft al te banaal.

[p. 1502]

 

Dat soort roodhuiden-totempaal,

 

Een ontwerp, voor op-groter-schaal,

 

Monument van de massa-moord...

 

Zou de ‘symboliek’ 't niet beletten,

 

Met gestalten van ‘Jeugd’, enzovoort,

 

Men genoot het haast ongestoord.

 

Maar... hierbij hoort, helaas, een verhaal,

 

En... als hij iets uiteen moet zetten

 

Spreekt hij geen ronde mensentaal.

 

 

 

Nog voor kort, in de kunstenaarskelder,

 

Hing zijn doek, over 't smerig schandaal

 

Van de Jodenkampen der Moffen,

 

Waar ze meisjes verlaagden tot sletten

 

(De proporties weer slecht getroffen!).

 

De titel vermeldde er de zin van,

 

Maar die schijnt, hoe ik mij er op inspan,

 

Mij nog steeds meer wijsgerig dan helder:

 

't Heette: ‘Psychisch causale facetten’.

 

 

 

Beter dan dat geleerdheidsvertoon

 

- Bij zo'n bruutheid heel weinig kies -

 

Is 't fijn smeedsel: iets meer dan gewoon.

 

Hier en daar prijken, vrij en vlot

 

Geschilderd, met zichtbaar genot,

 

Aquarellen: werk van zijn zoon.

 

Fris en zuiver!

HENDRIK DE VRIES