Verzamelde gedichten

[p. 1499]

Cilly-symfonie in de Schouwburg

*

Ondanks allergeweldigste regen,
Heeft, gelijk ze verdient, Cilly Wang
De schouwburg stampvol gekregen -
In de gang al een dicht gedrang!

Veroorloof mij, Cilly Wang,
Dat ik u roem in een zang.
Wijl gij hier zes kwartier lang
De dwang van regels en wetten
Der kunst op de kop kwaamt zetten.
Met kostlijk gevonden foefjes
Verbeeldt gij beestjes en boefjes.
Alles lukt, voor wie er twee benen,
Zo de nood het eist, bij kan lenen.

Maakt ge een dorpsmeisje van Tirool
Tot een plomp domheidssymbool
Dan geurt ze naar apenkooi!
(Hoe kon hierbij Cola Debrot,
Nog wel in 't Parool, o spot!
Het gedicht ‘Landliedren en Bloemen’
Van Victor van Vriesland noemen?!
Volkomen de tegenpool!)

Gij vertoont, hoe een zot verwildert
Wanneer hij met hartstocht schildert -
Maar... dat gij de ‘Tweede’ van Liszt
Hiertoe als begeleiding verkiest,
Is een schennis... daar gaat niets af!

[p. 1500]

 

Gij leert: hoe een vrek 't hoofd verliest

 

Bij zijn schatten; gij holt in draf

 

In 't rond, als een houten giraf,

 

En ge hupt als een heel klein vogeltje

 

Heen en weer: een ruig wollen kogeltje

 

Met oogjes die guitig loeren

 

En vlerkjes die slapjes roeren.

 

Zelfs ontrukt ge dictators aan 't graf:

 

't Worden engelen. Cilly Wang:

 

Deze humor doet wel wat wrang! -

 

 

 

Gij verandert in twee acrobaatjes

 

En dat zonder getrek aan draadjes.

 

Een illusie van levende plaatjes

 

Uit een kinderboek - zo volkomen

 

Dat men vraagt: is dit waken of dromen?

 

Dan aan 't slot, neemt ge nogmaals de kans waar

 

U te splitsen, en wel in een danspaar.

 

Ook een glansnummer! Eindig ik thans maar.

 

Ik herhaal, Cilly Wang: aanvaard

 

Mijn gedicht als een huldeblijk.

 

Schoon ik 't liever wat anders bekijk

 

En de zuivere danskunst verkies;

 

En al geef ik Henriette van Eyk,

 

Bekend schrijfster, ook niet precies

 

In ieder opzicht gelijk

 

Zoals deze 't programma verklaart,

 

Te veel toespraak bederft een taart.

 

Geloof dat van

HENDRIK DE VRIES