Verzamelde gedichten(1993)–Hendrik de Vries– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [p. 1475] Verzen van de Hoogvlakte I * Hoe op de hoge ruimte ik u hervind, Door de aanroep van mijn stem in pracht hersteld: De groene weide en 't barre dorre veld, De braam in bloei, de rotsen, as-getint. Gehoorzaam aan herinring's toverij Rijst uit gebergte een eik; de popel nijgt Stroomwaarts. Een weg, waarlangs een herder stijgt; Een stad. - Daar schittert een balkon: van mij, Van ons! Naar Aragon - o ziet gij? - ver Die sneeuwkroon: de Moncayo, rozig blank! Zie daar die wolk: één goudscharlaken vuur, En daar, beminde, aan 't klaar azuur, die ster! Voorbij de Ducro, paars op grauwe flank, Verflauwt Santana's top, door 't plechtig uur... [p. 1476] II * Waarom, o zeg mij, wil mijn hart steeds vluchten, Ver van deze Andaluzische oevers heen, Naar 't Kastieljaanse hoogvlak, 't kale steen Der bergen, en wreed land met schrale vruchten? Waarom? - Eertijds, door liefde's eigen lonken, Verlokte 't noodlot mij naar 't leem dier kuilen Waar stuifsneeuw dwarrelt, en, met loeiend huilen, De schimmen voortzweept uit zwarte eikenstronken. Van dát hoog rotsig Spanje breng ik hier Naar u, zo rijk in bloei, Guadalquivir! Dees bittre roosmarijn; zie steeds in droom 't Oord waar mijn ziel ontwaakte; - niet voor 't leven, Neen! voor de liefde - aan gindse Ducrostroom:... Die grafmuur, en die rouwboom, steil verheven. [p. 1477] III * De kolen vuurs der scheemring, doorgebroken Mijn vrouwe, nu de stormwolk werd gereten, Schilderden tegen gindse asgrauwe keten Vals morgenrood, aan 't kil gesteente ontstoken, Kortstondig: een verblindend bloedkasteel, Den zwerver tot verbazing en ontzag, Meer dan een woeste leeuw bij klare dag, Of een berin, fors, in der bergen keel. Brandgloed van liefde, op troeble droom hel-schijnend - Een droom van hoop en vrezen - begeleidt Mijn reis naar de oude zee: Vergetelheid; Geen reis als van die rots, bloedstollend-kwijnend, Versombrend, wijl dees bol hem nachtwaarts wendt: Míjn is een heengaan dat geen weerkeer kent. Naar Antonio Machado, uit: ‘Los Sueños Dialogados’ Vorige Volgende