Verzamelde gedichten

[p. 1044]

['t Schooiertje in lompen vertelt]

*

't Schooiertje in lompen vertelt
hoe ziekte nood in 't gezin brengt,
vader door pijn wordt gekweld
en moeders gezwoeg niets inbrengt,
dreunt op, hoe de armoe gaat nijpen.
Ik schenk hem de rest, gevoeglijk;
een knipoogje van begrijpen
en 't knaapje grinnikt genoeglijk.
Ver van al 't kermishoera,
dankbaar gebied voor zijn buit,
ontmoet ik later de guit
wandelend met zijn mama.
Hij fluistert, wijst en beduidt;
zij barsten in lachen uit,
ik tril van plezier, en ja
daar komen ze toegelopen,
hun handen voor aalmoes open;
bootsen eerst needrig, maar dra
half dol, overdreven luid,
hun eigen gejammer na.