Verzamelde gedichten

[p. 1043]

[Ook hier in dit park ontbreken]

*

Ook hier in dit park ontbreken
geen kindren waar ik mee speel.
Een bitse vrouw jaagt ze weg,
wil mij ongehinderd spreken,
vertrouwt mij haar bitter deel
haar lot als weduwe toe,
vraagt ook mijn waarom en hoe,
gelooft niet wat ik haar zeg,
herhaalt, zovaak ik 't ontken,
dat ik stellig vader ben
van dezen die dralen blijven
waar zij ze bot kwam verdrijven.
Ik denk, haar bemoeizucht moe:
wat houdt haar hier naast mij vast?
Waarom laadt ze op mij haar last?
Behoefte, of sluw overleg?
Langs 't marktgeraas keer ik weer.
Bij 't wachten op 't maal maar schrijven
naar huis, en aan velen meer.