Verzamelde gedichten

[p. 1021]

[Door korte sluimer verkwikt,]

*

Door korte sluimer verkwikt,
zelfs door geen mugje geprikt,
wel door gescheld opgeschrikt.
Schorre krijgskreet, ver van schoon.
Deert het hier? Ze zijn die toon
zeker levenslang gewoon.
In deze vrij late stond
op dierbaar-bekende grond
nog even de stegen rond.
Eerst haastig de winkels langs;
armoedig en vierderangs,
maar ik proef hier nu niets wrangs.

Dat schilderij graag cadeau:
Een heilige, veel geprezen,
door God van hoogmoed genezen,
door englen met bullepezen
afgeranseld, wegens 't lezen
in de heiden Cicero.
Weer menige plaat ontdekt
van 't schouwspel, zo vaak genoten,
dat nu mij naar Spanje trekt,
misschien mij eens uit zal stoten.
Is 't mooglijk? Dit land gesloten,
dat zo wondre wellust wekt?

Droombeelden gaan; galmen zoemen.
Verwarring van goed en slecht.
Stof, zonnebrand, anjerbloemen.
Volksliedren, aangrijpend echt.

[p. 1022]

 

Vermetel stierengevecht

 

en kindren die men met recht

 

wel 't schoonste van al mag roemen.