Verzamelde gedichten

[p. 1003]

Keur uit vroegere verzen 1916-1946
1962

[p. 1005]

Voorzegging

*

‘Gij geest, in 't floers verborgen
Dat nooit één oog doordrong,
Die zelf zo diep in 't Morgen
Der duistre wereld blikt.
En waarheid schift van waan,
Verhoor wie riep en zong.
Zijn grootste reis vangt aan.
Wat heeft hem 't lot beschikt?’

‘Hij vindt, beroofd van bast,
Een stam, bij storm verwrikt,
Bekrast en wéér doorkrast
Met moedwil en gemeenheid;
Een stroom die 't land beplast,
Een huis waar 't spookt en tikt,
Een herberg zonder gast,
Een weg die nergens heenleidt.’