Verzamelde gedichten

[p. 893]

Gitaarfantasieën
1955

[p. 894]

Idyllisch

[p. 895]

['t Was nacht en de maan scheen helder.]

*

't Was nacht en de maan scheen helder.
Daarbuiten ruisten de bomen.
Heel 't huis, van zolder tot kelder
Al spelende doorgekomen,
Zag 't kind opnieuw in zijn dromen,
Mooier en hoger en ruimer.
Een vogel stoorde zijn sluimer
Toen hij ver werd meegenomen,
Zwevende in wolken en winden
Om grootmoeder weer te vinden.
Veilig de bedstee; de vouwen
Van 't zwaar gordijn; zilvren zomen;
Blank schijnsel aan donkre blinden.

De lieflijke geur van linden,
De vonder, en 't groen daaronder
Waar schichtige visjes vlogen
Door 't nietig wereldje, 't wonder
Van stengels en stergebouwen
- Soms, om iets kleins te verslinden,
Toeschoten met gulzige ogen,
Kruimeltjes hapten en zogen --
De tuinen vol bloesembogen,
De weiden en 't kransjeswinden -
Zijn oom en zijn tante, in stromen
Van kerkvolk, bij zoveel vromen,
Hun rijtuig met witte tomen -

De schommel, die plank aan touwen
Waar hij morgen op zou mogen -
't Meisje waarmee hij wou trouwen -

[p. 896]

 

Al die beleefsels bewogen

 

Vóór hem, en werden weer dromen.