Verzamelde gedichten

[p. 791]

[Wee over't gestolen koningskind:]

*

Wee over't gestolen koningskind:
Een wulps hunkrende heks heeft hem wreed bemind:
Een furie, door ieder geschuwd, verfoeid,
In een hut van plaggen, met braam omgroeid,
Achter mulle heiden, bij vuns moeras
Vol koorts: een mens die geen mens meer was,
Afzichtlijk van duistere liefde, verwoed
Als 't gevangen dier in zijn dolle moed,
Met haar hijgende stem, haar krankzinnig oog,
Haar dieptastend gestreel, dat zijn innigste zocht
Wijl geschok haar doortoog: wurgend vampiergedrocht,
Fel en fors, dat bij gulpen hem 't bloed ontzoog.