Verzamelde gedichten

[p. 525]

XX

*

Wie kan zulk een burcht begeren?
Zie de ringmuur, zie de kelder
Met een put vol walglijk water.
Mooglijk, in vervlogen tijden,
Bloeide hier 't geboomte lieflijk,
Zongen vogels op de twijgen
Dier thans blaadren-arme heesters.
't Is of ik, hier eenzaam lopend,
Krom ga door des konings vloek.
Deze vensters blikten anders
Toen hij zelf nog wandlen mocht.

Op de nacht na 't laatste rouwfeest
Beurde ik boven 't morlend vocht
Van de put mijn zwaard, en slaakte 't,
Wachtte een antwoord, maar vergeefs.
Twijflend of mij niemand zag
Zocht ik uitweg. Waar de deur was
Hoorde ik ras 't gedruis van stemmen
Achter vast en hol beschot.
Niemand kwam. Ik dorst niet roepen.
Uren kropen. 't Werd geen dag.

Eindlijk, door vergroezeld kleurglas,
Heb ik 't klein vertrek ontwaard.
Ledig was de schouw. Daarnevens
Lag de koning opgebaard
In een hoek vol rag en stof.