Verzamelde gedichten

[p. 479]

De geboorteplaats

*

De plaats waar mijn bestaan begon.
Is 't mooglijk dat ik die weer vond?
Zo vaste grond, zo milde zon
Alsof hiervoor nooit iets bestond,
Alsof hierna niets komen kon! -
Ik ging de kleine wegen rond.

't Bleef alles even fris en klaar
Na 't afscheid, na zo menig jaar,
Te wreed, te zoet om waar te zijn -
Vergeefse droom, verdwijn, verdwijn.
't Ligt alles even fris weer daar -
Een schijn, waarop ik staar en staar.

De mensen: ook dezelfde nog.
Door 't zelfde noodlot voortgezweept,
Op 't zelfde leven ingescheept
En meegesleept naar 't zelfde zog.
Ik vraag mij: ben ik nu ontwaakt?
Ik heb de stammen aangeraakt,
Maar alles 't zelfde: zinsbedrog.

De bank die ik mij telkens koos.
Gedoken rust ik hier een poos,
Een kranke ziel, die half genas.
De mensen spoken dicht langs 't glas.
De deuren dreunen echoloos:
't Bleef alles, alles wat het was.