Verzamelde gedichten

[p. 409]

Heksenliederen

I

*

Mijn muziek is een oorlogsram.
Ik vlieg rond als d'ontploffingsvlam.
Ik bestijg de cycloon, die woedt
Op 't gezwalp van uw razend bloed;
Kweek de tuin, die te barsten staat
Van een bloei uit verfoeilijk zaad.

Giftig, meer dan 't verdelgend gas,
Geurt mijn pronkerig monstergewas.
Als de donsveer, hoog op de ruk
Eens orkaans, voortgesleurd in 't geluk
Van mijn spel, van mijn dolle nuk,
Rijt ik 't hart aan de doornen stuk.

[p. 410]

II

*

Ik moest het geloven:
De celdeur was open.
Ik tastte, gekropen
Door modder en kwijl.
Het grauwde van boven:
Een trap naar een uitgang.
Toen gierde aan de ruitstang
Mijn mes als een vijl.

Ik zweef in alkoven
Of schuil onder vloeren,
Blijf gluren en loeren
Uit spleet en uit hoek.
Ik wring mij door hoven,
Door stegen en schuren,
Glijd neer langs de muren,
Weet niet wat ik zoek.