Verzamelde gedichten

[p. 384]

III Tremolo martellando

*

Met een roffelslag opgezworen
Wringt zich woest heur zwoelte naar voren,
Dreunt en beukt, als gezwollen zee,
Wellust, radeloos, wee-doorvlijmd.

Zwart haar, vol sombere gloringen;
Flonkrend rag, spel van felste winter,
En bekoringen, roosgetinter
Dan bergsneeuw bij prille dag.

Bloedig, steil verrezen, zo lokt
Heur schoonheid: een vlammenstroom;
En verwezen bezwijmt ze in een droom
Geschokt van dreigende storingen.