Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos– AuteursrechtvrijStemme, Alst begint.1.
Schoon Isabel aenhoort mijn minneklage,
hier leyd de heele fleur van mijn verslagen,
ick bid en laed myn togh niet langer waghten
of anders moet ick door de Min versmagten.
2.
Jonkman het is nogh al te vroegh op heden,
ick kander mijn dienst nogh niet aen u besteeden,
daer toe ben ick nogh al te Jonk van Jaren
mijn Ouders zouden mijn niet laete paren.
3.
Schoon Isabel mijn overschoon goddinne,
ick hoop ick sal nogh troost van u verwinne,
ghy zijd myn Bruyd mijn engel vol van waerde,
geen schoonder maget vond ik oyt op aerden.
4.
Jonkman ik zal mijn zoetjens aen gaen kleeden,
en ik zal terstond met u gaen buyte
| |
[pagina 823]
| |
treden,
buyten in het Veld onder de groene Linde,
en hooren daer het Nagtegaeltjen zingen.
5.
Buyten int Veldt daer staet een bos met bladere,
daer loopt een haesje door dat de boompjes davere,
Daer soekt soo menig Jager door te jaegen;
't Js om Vrouw Venus werkie te versaden.
6.
Schoon Isabel daer na is al mijn verlangen,
ick hoop ick zal dat Wildt gedierd wel vangen,
by een Reviertien sonder minken,
daer Cupidootien traght eens uyt te drincken.
7.
Jonkvrou ick zal mijn voor u neder buygen,
schenke mijn Trouw den Hemel zal 't getuygen,
ik zal u nimmermeer dog niet verlaten,
al zouden wij zamen doolen agter straten.
8.
Jonkman ik legh hier neder voor u voeten,
ghy kunt uw geylen Min nu aan mijn boeten,
ik heb u bemindt eylaes tot geender schanden,
kom toond Vrouw Venus kint u offerhanden.
9.
Als hy zijn wille hadt van den Maghet braven,
die langhen tydt lagh in zijn herdt begraven,
doen nam hy Oorlog en hy ging vaeren,
al naer Oostindien toe voor seven Jaeren.
| |
[pagina 824]
| |
10.
O Hemel wie zal ik myn noodt gaen klagen
daer leyd de heele fleur van mijn verslagen,
myn Lief is weg getrocken uyt de Landen,
en ik blijf met myn kleyne kind in schanden.
11.
Oorlof Doghters en Maeghden te gaeren,
hebt ghy een Lief zoo wilter mee gaen paeren,
eer dat zy gaen en trecken uyt den Landen,
zo raekt u ionge fleur in geender schande.
|
|