Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 825]

^*

* Katern 106

Een Nieu Lied, van de Brabantse Ligtmis,

Stem, Alst begint.

Ik moet verhale u mijn doen,
jongeselle al
hoe mijn trof 't ongeval,
door mijn holle,
en mijn krolle,
snags op straet,
zeer laet.

Jk die was een jonge quant,
fluks en wel ter been,
ik quam uyt brabant,
hier te lant,
Amstel stede
hoort mijn rede.
schoone stad,
vol schat.

Jk ging swiere nagt op nagt,
in de kitten veel,
die ik u ook sal een deel,
gaen verhaele
sonder faele,
hoort 't aen,
blijft staen.

'k Kreeg van venus jag gesag,
in 't openbaer,
'k wier ook Capiteyn voorwaer,
vant rinkinken,
en 't drinken,
int Hoerhuys,
[soo] was ik thuys.

[p. 826]

 

Mijnen naem verstaet gy wel,

 

is seer wel bekent,

 

op de Zeedijk aen 't end,

 

hoere kolk

 

hebje volk

 

ligt van deugt,

 

vol vreugt.

 

 

 

Op 't hoekje van de Kaey,

 

kom je by de draek,

 

daer geheugt myn nog een saek,

 

van twee Hoere,

 

en twee Boere:

 

die een veeg,

 

weg kreeg.

 

 

 

Maer die hoere vuyl bejag,

 

maekte groot gerugt,

 

de waert quam uyt op 't gesugt,

 

met zijn stokje,

 

onder 't rokje,

 

agter de deur,

 

viel 't veur.

 

 

 

Op 't hoekie zoet in val,

 

kloude wy eens op

 

een hoer kreeg ik by de kop,

 

sij aen 't schreewe,

 

als de meeuwe,

 

schorteldoek,

 

raek soek.

 

 

 

Doen ginge wy weer heen,

 

na de rijsende zon,

 

daer is een pens als een bier ton,

 

schrik van hoere,

 

laet iou loere,

 

vint gy daer,

 

zeer k[l]aer.

 

 

 

Langs de bogt van gene,

 

ginge wy weer na,

 

't wel bekent Batavia,

 

rinkeroole

 

listig pojen,

 

bas en veel

 

klonk eel.

 

 

 

't Hof van hollant is de fleur,

 

van vrou venus jagt:

 

't bootie dient ook niet veragt,

 

hoere kolk,

 

hebie volk,

 

hak en pak:

 

en mak.

 

 

 

Doe ginge wy by Juffrou leys,

 

rood als een kalkoen,

 

dat dicke swijn die baboen,

 

late drille:

 

voor haer bille,

 

zinieur scheur:

 

staed veur.

 

 

 

Malle prins die moet ook mee,

 

inde spaense zee:

 

daer hebie niet als gortig vee:

 

hy laed paye,

 

't wijf laet naye:

 

de meyt me,

 

altyt re.

 

 

 

't Wijngaert straetie heb ik mee,

 

dikwils wel betreen:

 

't isser goet by trijn en leen,

 

ja in

[p. 827]

 

rome:

 

wie sou drome,

 

is by tyts

 

bon logijs.

 

 

 

't Water en de Nieuwe brug:

 

daer is al 't gerugt,

 

ik meen de Karremelck steeg,

 

daer sijn Hoere:

 

voor de Boere,

 

schippers gast:

 

en mast.

 

 

 

Nieuwendijk en warmosstraet,

 

daer is 't geswier,

 

snags op straet met groot getier,

 

't kyserykie:

 

is een wijkie,

 

voor goudief:

 

en zijn lief.

 

 

 

't Lagerhuys en keysers kroon,

 

en 't wijn vat schoon:

 

't scheynd een dartel venus troon

 

in de kelder

 

wort men helder

 

van de steen

 

gesneen.

 

 

 

Van 't plyn al uyt de gans,

 

swiere wy met vreugt:

 

in de dronke boere dans,

 

daer de polle

 

met haer snolle:

 

danse om

 

rondom.

 

 

 

Jk weet een huys in laeg te gaen,

 

by een oude vrou:

 

rom pomp pomp dat is voor iou

 

ligt jou kleere:

 

wilje weere:

 

steek op steek,

 

hou streek.

 

 

 

Hondert agtentagentig treen,

 

klomme wy om hoog,

 

na de bottermark dat heen,

 

daer de hoere

 

liete poere:

 

op een bank

 

om drank.

 

 

 

Sou ik 't u altemael: wat ick wel besag

 

gaen verhaele,

 

ik had wel dag

 

maent en weke:

 

om te spreke

 

tis my leet

 

dat ik 't weet.

 

 

 

Jn parnas niet lang geleen,

 

kreeg ik louter klop:

 

meester klaes verbon mijn kop,

 

en mijn lede,

 

fel gesnede,

 

van een mes,

 

vijf ses.

 

 

 

Jk wens dat gy meugt beter baen,

 

als ik heb gegaen

 

ik verswyg dat ik heb gedaen

 

ik Brabander:

 

trots Hollander,

 

wie het is,

 

ligtmis.