Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 785]

^*

* Katern 101

Een Avontuurlyk Lied, van een Oost-Indies-vaerder die 't geluk met de voet stiet

Stem: Ik drink de Nieuwe Most.

Waer is 't Fortuyn nu ras,
dat mijn laest gunstig was,
En bood mijn zelfs geluk in overvloed,
Maer ik als blind ik schopten 't met de voet,
Jk was wijs sonder verstand,
En eerst gekomen uyt Oost-Jndies Land,
al mijn vermaek was ronkedore,
ik had noyt geen rou,
Als 't geld maer duuren wou.

Jk was nau in de stad,
Of ziet een maegd die had,
Haer oog geslagen straks op mijn persoon,
Mijn zijde kleeren blonken wonder schoon,
En mijn schoon geel krult hayr,
blonk op mijn schouders als of het gout waer,
Jk

[p. 786]

 

dansten pasjes op vier winden,

 

Jk song een deuntje toe,

 

dat schoon Kind wierd niet moe.

 

 

 

Terwijl ik song en sprong,

 

Een zugten haer ontgong,

 

Doen dogt ik meede op die zelfde stond,

 

Dat zugje komt al uyt een diepe grond,

 

Maer die Oostinje kent,

 

die zijn sulke zugjes wel gewend,

 

Jk sprak haer aen met zoete reden,

 

Dogter ik wou gy,

 

Ook dansten eens met my.

 

 

 

Doen schoot zy my een lonk,

 

Maer ik rook datelijk vonk,

 

Dat was gezeyd, Kom gaen wy hier van daen,

 

Jk heb dat lonkje met 'er haest verstaen,

 

Jk heb adieu gezeyd,

 

Dat schoon Kind heb ik met mijn mee geleyd

 

Wel Jonkman zey zy in Oostinje,

 

hebje lang verkeert,

 

Maer wat word daer geleerd.

 

 

 

Doen ik in Jnje waer,

 

Leefden ik als een baer,

 

Maer met 'er tijd wierd ik een brakje stout,

 

en ik ging werken in zwart Ebbenhout

 

Mijn Baey de Prompewang,

 

Die presten voor mijn Bonnus en Pinang,

 

Mijn Bakkan en Tydoor ook mede,

 

Was gekallefaert

 

Maer hy kreeg noyt geen baert.

 

 

 

Jk heb na mijn begeert,

 

Dit Ambagt wel geleert,

 

Jk heb een korfje Basan wel behaegt

 

Zy hebben van mijn werrik noyt geklaegd,

 

Mijn gemoed Poety kleur

 

dat gaf mijn by de Nontjes groot faveur;

 

Al moest ik drie vier schoft snagts werken;

 

Jk was altijd bereyd,

 

Jk verzuymden noyt geen tijd.

 

 

 

Gy spreekt een tael Jonkman,

 

Die ik niet verstaen en kan,

 

Maer Prompewang is dat geen Vogelstruys;

 

Neen 't is te seggen Hos-

[p. 787]

 

pes van het huys,

 

Jk dagt gy vraegt mijn veel,

 

Verstond gy 't regt gy maekte wis krakeel,

 

Jk bragtse by de Muzikanten;

 

Jonkman zey zy fijn;

 

kom danst een reys met mijn.

 

 

 

Daer op was ik niet luy,

 

ik dogt dat 's niet een bruy,

 

Za Speelman strijkt nu op de Labitoon,

 

En schroomt geen snaeren,

 

Maer denkt u op loon;

 

Terwijl de snaeren gaen,

 

Mijn radde leden hier niet stil en staen:

 

Jk scheen als van de wind gedreven:

 

Kamperjollen ras,

 

Snee ik hier op zijn pas.

 

 

 

Doen zey zy laet ons gaen,

 

Gy hebt mijn wil voldaen;

 

Maer van u Ambagt daer gy staeg van spreekt,

 

Word danssen op een winkel niet geleerd;

 

Bent gy nog ongetroud?

 

misschien word ons Bier hier te saem gebrout

 

Mijn Ouders Rijk zijn hier woonagtig,

 

binnen dese Stad;

 

verzien van geld en schat.

 

 

 

Doen dagt ik in mijn zin,

 

Dit maekt een goed begin;

 

Wel Dogter hoe soude ik zijn gepaerd:

 

Daer ik mijn Maegdom soo lang heb bewaerd,

 

Wel Jonkman zey zy weer:

 

Blijft mijn getrou,

 

Jk maek u tot een Heer;

 

Laet voortaen al u zorge varen,

 

Geld en goed genoeg;

 

Heb ik tot ons behoef.

 

 

 

Zy bragt mijn in een Sael,

 

Het scheen een plaets Rooyael;

 

De koele Wijn heeft daer soo soete smaek:

 

Waer door haer hooft wat ligter is geraekt:

 

Het raekten haer in 't hooft,

 

Zy schonk mijn 't plekje daer zy was geklooft;

 

Een Bosje digt met jonge boomen;

 

daer noyt Jager door,

 

Had in gejaegt te voor.

 

 

 

Uyt min greep ikse ras,

 

daer zy het smalste

[p. 788]

 

was,

 

Wy vielen samen op de Swane dons

 

De pot aen twee het was een vreugt voor ons

 

Jk heb 'er op gelet;

 

Een dronke Griet een Engel in het bed;

 

Maer eer ik 't wist begon 't te dagen;

 

Sulken vroegen dag:

 

Jk noyt in Jnje sag.

 

 

 

Doen was zy nog niet te vreen,

 

Zy gink haer naekt ontkleen,

 

Haer Zilver, Gout, en al haer kostelijkheyd;

 

Dat heeft zy by malkander neer geleyd

 

En zey kiest nu gewoon

 

wat hebt gy liever voor u arbeyds loon,

 

Dit Lijf in 't hembt of de Juweelen;

 

Maer de kostelijkheyd,

 

Heeft mijn eylaes verleyd.

 

 

 

Doen zey zy weg booswigt,

 

Gaet straks uyt mijn gezigt;

 

Versmaed gy mijn om dat ik hier sta naekt;

 

Soo zijt gy uyt mijn gracy heel geraekt;

 

Strijkt weg u laetste gaef:

 

Die gy zelfs kiest en blijft een anders slaef,

 

Jk barst van spijt en gae vertrekken:

 

Want gy zult gewis:

 

Niet ruyken daer ik pis.

 

 

 

Terstond soo gink zy heen

 

En liet mijn in 't geween

 

in mijn gemoed vervloekten ik seer boos;

 

dat ik het gout voor 't schoone lighaem koos:

 

Dus Jonkmans leert hier door;

 

wilt beter kiesen als 't u soo komt voor:

 

Dan zult gy prijs en eer behalen:

 

Maer ik was ziende blind,

 

En vong een hand vol wind.

 

 

 

Oorlof tot een besluyt,

 

't Fortuyn is met mijn uyt;

 

Wat baet u al dat overschoon pleyzier,

 

Dat ik gehad heb met dat min'lijk dier,

 

Hoord dit gy Vryers aen;

 

Wilt beter doen als ik nu heb gedaen;

 

Jk was gewend in d'Hel te leven;

 

Want ik meenden wis;

 

Dat daer geen Hemel is.