Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 739]

^*

* Katern 95

Klagende minnaar,

Op de stemme, Van doen doen, etc.

Ontsluyt, ontsluyt u venstertje,
ag overschoon goddin,
of opent my u deurtien,
so ikker mag komen in,
aenhoort mijn zoede geklag klag klag,
aenhoort mijn zoet geklag,
laet minne
verwinne
u herte godinne,
indien het dog wesen mag.

Mijn alderliefste Jonkertie,
hoe komde gy hier so laet,
en staet hier in het donkertie,
en voerter so zoeten praet,
ik hebber tot trouwen geen lust lust lust,
ik hebber tot trouwen geen lust,
gaet soeken,
in hoeken,
na andere doeke,
voor my ik minder de rust.

Myn uytverkooren Engeltie,
ik salder u

[p. 740]

 

nagt en dag,

 

met lieffelijke woordekens

 

begroete soo veel ik mag,

 

en wat gy maar commandeert deert deert,

 

en wat gy maar commandeert,

 

zal wese,

 

geprese,

 

geschieden na dese,

 

dus bid ik u resolveert.

 

 

 

Ja, ja, dat zijn de praterties,

 

wij benne dit al gewent,

 

gaet heene by al de taterties,

 

en klaegter u groot torment,

 

de meysiens die worden geleert leert leerdt,

 

de meysiens die worde geleert,

 

u smeke,

 

en spreke,

 

kant hartie niet breke,

 

dus bid ik u retireert.

 

 

 

Ag ag indien myn hertie lag,

 

geopent als nu terstont,

 

ik weed gy ‘t accorderen zag,

 

opregtelijk met mijn mont,

 

maer lacy ten kan niet zijn zijn zijn,

 

maer laecy ten kan niet zijn,

 

ik brant

 

en ik blake,

 

hoe sal ik 't make,

 

ach liefste geneest mijn pijn.

 

 

 

Sou ik benede kome dan,

 

daer gy so bent vol vlam,

 

neen neen gy mogt my steeken an,

 

dat 't my qualijk bequam,

 

gaet koelter u in de kroeg kroeg kroeg,

 

gaedt koelter u in de kroeg,

 

en slempter,

 

en dempter,

 

of rookter,

 

en smookter,

 

't isser voor my te vroeg.

 

 

 

Ag ag geen Bagus kan mijn pijn,

 

genese al sonder iou,

 

nog geen vulcanus medicijn,

 

maer Venus de schoonste vrou,

 

dat bent gy mijn engeltie zoet zoet zoet,

 

dat bent gy mijn engeltie zoet,

 

laet rake,

 

genake,

 

met u rode kake,

 

tot dempinge van mijn ploet.

 

 

 

Tis best dat ik mijn venstertie sluydt,

 

en segge u goeden nagt

 

gy sult hier dog niet regten uyt,

 

daerom so staaker u klagt,

 

ik lager met Jonkmans praet praet praet,

 

ik lager

[p. 741]

 

met Jonkmans praet,

 

haer rede,

 

en eden,

 

die duere op hede,

 

so lang als me by haer staet.

 

 

 

Mijn engeltie ey nog een woort,

 

ik sweer by zon en maen,

 

ag ag mijn liefie verhoort,

 

ik salder u noyt af gaen,

 

maer toonen te zijn u slaef slaef slaef,

 

maer toone te zijn u slaef,

 

in sake,

 

die rake,

 

tot uwer vermaken,

 

by nagten en ook by daeg.

 

 

 

Hoe soeties fluyt den vogelaer,

 

ey had hy den vogel vast,

 

exempels sijn duysent iaer,

 

ik houder mijn uyt de last,

 

alst meysie is in de schuyt schuyt schuyt,

 

alst meysien is in de schuyt,

 

o maetie,

 

dan praetie,

 

wel anders cameraetie

 

vaer wel 'k mijn venster sluyt.

 

 

 

Wat dunkt u van dit aerdig dier,

 

hier sta ik gelyk een kay,

 

ag lief mijn levens vreugs playsier,

 

mijn sonnetie daer ik na draey,

 

ik segger u goeden nagt nagt nagt,

 

ik segger u goede nagt,

 

patientie,

 

silencie,

 

dat is penitentie,

 

verloren is hier mijn klagt.

 

 

 

Ag deurtie sluyt mijn liefies lust,

 

ag venstertie toe gemaekt,

 

ag bedje daer de schoonste rust,

 

ag kamertie heel volmaekt,

 

getuygter mijn trouwe min min min,

 

getuygter mijn trouwe min,

 

rust mijn schoone,

 

persone,

 

mijn lief ydone,

 

den hemel bekeert u zin.