Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 711]

Een Vermakelyk lied van Hanselijn,

Stemmen, Alst begindt.

1.
Hanselijn over der heyden reedt,
hoe haestig werd hyder gevangen,
hy wierd al op een Toorn geleyt,
geboeyent wel also strange,
also strangen.

2.
En dat verhoorde een meysje ionk,
een meysjen van seventien iaren,
zy gink voor haer moedertie staan,
hy daer na al voor haer vader,
voor haer vader.

3.
Og vadertje seyde sij vader van mijn,
mijn aldergenadigste heere,
wilt ghy myn dese gevange man geve,
de vroome landsknegtes ter eeren,
ia ter eeren.

4.
Desen gevange man krijgt gy niet,
want hy sal moete sterven,
hy isser van seve landsheere verwese,
also veer in vreemde erven,
vreemde erven.

5.
't Meysie liet backe 2 witte broot wegge,
daer in twee scherpe veyle,

[p. 712]

 

sij wierpse al in de toorn was hoog,

 

hy landsknegte wildt iou los veylen,

 

iou los veylen.

 

 

 

6.

 

Hy vijlde so meenigen langen dag,

 

zoo meenigen stouten uuren,

 

tot datter de Toorn ontsloote was,

 

hy men sager noyt landsknegt treuren,

 

landsknegt treuren.

 

 

 

7.

 

Sy trocke hem daer twee laersies aen,

 

daer toe twee scherpe spooren,

 

sij sertte hem op haer vaders grauwe ros,

 

landsknegt geeft de moet niet verlooren,

 

niet verlooren.

 

 

 

8.

 

Doen hy ter halver wegen quam,

 

hy keek so dikmaels omme,

 

hy dogter wel op den Toorn was hoog,

 

maer meer om 't meysie was ionge,

 

ia was ionge.

 

 

 

9.

 

Doen hy ter halver wege quam,

 

begon hy so luyde te singen,

 

ik hebber al die Jonkvroukens lief,

 

om een mooy meysie haer wille,

 

ia haer wille.