Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Het aerdig verhael van een Boer uyt Stigt, die al zyn geld en goed heeft doorgebragt by de Hoeren tot Amsterdam, en nu na Oost-Indien moet varen,

Stem: Van 't Koekwyf.

Luystert met genugt,
't Js wel zingens waerdig,
Na dees raere klugt,
Hoe een Huysman aerdig,
Van een Juffrouw,
Braef wierd uytgestreken;
Daer hy door in rouw,
Quam zoo 't is gebleeken,
Want al haer gesoen,
Was maer om zijn poen.

[p. 622]

 

't Was een vette pol,

 

Maer door geyle minnen,

 

Quam zijn hooft op hol,

 

En zijn gantsche zinnen,

 

Raekte die tijd,

 

Heel en al aen 't doolen,

 

En hy bragt met vlijt,

 

Jn Vrou Venus scholen,

 

Deesen lompen Boer,

 

Sijn geld al by een Hoer.

 

 

 

't Was een Boer uyt 't Stigt,

 

Maer zijn naem wilt weten,

 

Stel ik niet in 't ligt,

 

Maer seer wel geseeten,

 

Was desen bloed,

 

Geld en goed en haeven,

 

Had hy overvloed,

 

Knegten ende maegden,

 

En leefden gerust,

 

Na zijn hert en lust.

 

 

 

Na dit soete lam,

 

Quam hy alle dagen,

 

Meest tot Amsterdam,

 

Met de Schuyt of Wagen,

 

Tot zijn pleyzier,

 

Na dit soete diertje,

 

Om eens Wijn en Bier,

 

En een yzer zwiertje,

 

Te doen tot dat

 

Sijn beursje was plat.

 

 

 

't Was avoes sante,

 

Laet ons lustig drinken,

 

Velder Wijn Brule,

 

Laet de glaese klinken,

 

Want hey hier zijn,

 

Nog plaeten geseten,

 

Haelt wat Marsepijn,

 

En laet ons wat eten,

 

't Js hartje Lief,

 

Al tot u gerief.

 

 

 

't Was al buys en bik,

 

Daer wierd braef geschonken,

 

Gesoent en gelikt,

 

En snaerig gedronken,

 

Dat moet zoo gaen,

 

Sprak hy wilt niet zorgen,

 

Laet violen gaen,

 

Hier valt niet te bor-

[p. 623]

 

gen,

 

'k Heb nog ongetelt,

 

Een groote sak met geld.

 

 

 

't Was al trult den Boer,

 

Want hy komt van buyten,

 

Trult den maffen Boer,

 

Want hy heeft nog kluyten,

 

Laet ons dien sul,

 

Met malkaer verklaren,

 

Voor een troppen bul,

 

Geen onkosten sparen,

 

Joelt dat het kraekt,

 

Dat ons hertje raekt.

 

 

 

't Was al hartje kind,

 

Soete lieve bekje,

 

'k Heb u zoo bemind,

 

Kom jou malle gekje,

 

Gunt mijn nog wat,

 

Van jou noble platen,

 

Die hebt gy tog sat

 

En ik sal u laeten,

 

Slaepen van de nagt,

 

Jn mijn ampjes sagt.

 

 

 

Deeze lieve trant,

 

Duurde zoo veel jaeren,

 

Tot zijn geld van kant,

 

Raekten hy moest varen,

 

Tot zijn verdriet,

 

Na dat warme landtje,

 

Dat Oost-Jnje hiet,

 

Moest dit aerdig quantje,

 

Door het Juffrous spul,

 

Desen lieven sul.

 

 

 

Dit word in het ligt,

 

Gesteld om te leeren,

 

Boertjes uyt het Stigt,

 

Dat gy niet verkeren,

 

Sou by dat goed,

 

Dat geen Mensch of boeren,

 

Ooyt geen goed en doed,

 

Laet u dog niet loeren,

 

Op dat gy niet,

 

Ook raekt in 't verdriet.

Gerymt door Pieter de Vos.