Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Minnaars klagt.

Stem: o Lief dorinde.

Als ik op 't heetste van de zon,
seer haestig quam aen draven,
om mijn hert te lave,
by een beek of bron,
so sag ik door de hegge,
en door boom gewas,
een maegt van verre legge,
in het groene gras:
my dogt een Engel was.

Haer regter hand lag aen een beek,
waer aen de stroompjes iuygde:
en van vreugde bruysde,
maer mijn ziel besweek,
doen ick aensag haer wange,
wit met root doormengt
begon ik te verlange,
ag na haer gewent:
haer schoonheyt sonder ent.

haer hayr dat sij had op haer hooft,
stond als een gulde kroone,
og 't blonk so schoone,
dat mijn ziel verdooft,
de wint begon te rase,

[p. 618]

 

heeft met zoete kragt,

 

haer hals doek op geblasen,

 

zo dat ik daer sag:

 

haer Borsjes speele ag.

 

 

 

Doen ben ik by dit Nimphje braef,

 

by 't beekje neer gesege,

 

heb ik haer hand gekrege

 

die ik een kus gaf

 

de wint begon te blase

 

en sij heeft gemaekt,

 

dat ik met mijne handen,

 

heb haer Borst geraekt,

 

waer door sij is ontwaekt.

 

 

 

Doen rees ik soetjes overent,

 

en gaf me al mijn werken,

 

haer genoegsaem merken

 

daer mijn groot ellent,

 

sij teeg aen 't vlugte

 

wijder van de stroom,

 

en ik meenigmael sugten:

 

sad onder een Boom,

 

mijn dogt het was een droom.