Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrij
[pagina 611]
| |
Waaragtig droevig liet van een dogter alhier, die haer eyge Kind moordadig heeft om gebragt waer over sy in een ton met water is gesmoort.Stem, Als 't begint.Aenhoort gy mans en vrouwe,
al na dit droevig lied,
't welk al met vergrouwe,
nu onlangs is geschied
in dese stad verstaet,
al hoe een Dogter saen,
door 's Vyands boose raed,
haer Kintie heeft verdaen.
De vader van dees dogter,
die was Jan Wel genaemt
seer deugsaem hy verkogte,
veel waeren fraey befaemt,
woonagtig in dese stad,
| |
[pagina 612]
| |
verstaet het wel ter deeg,
in eenen straet en dat,
op een hoek van een steeg.
Een seeker jongen Vreyer,
woonagtigh in de Stad,
heeft als een boos beneyer,
dees jonge Dogter gehad,
al tot zijn wille bout,
het geen wel meer geschied,
dat na belofte Trout,
luystert toe na dit lied.
Sy nege maenden dragen,
den tijd zijnde vervuld,
den Vryer onverslaghen,
alsoo gy hooren suld,
is datelijk gegaen,
al na zijn Liefste koen,
en sprak haer aldus aen,
gevende eene soen.
Mijn liefste lief verheeven,
sprak hy heel onversaegt,
laed ons te kenne geven,
't geene dat gy draegt,
het moet geschieden dog,
huyde of morge klaer,
u Ouders moeten het dog,
werden eens gewaere.
Neen sprak sij onverslage,
ik heb 't aldus lank,
onder mijn herd gedragen,
al tegen mijnen dank,
het is nog wel een maend,
tijd genoeg sprak de meyd,
de Satan seer vermaent,
heeft dees Dogter verleyd.
Snags tusse Twaelf en eenen,
is hy van haer gegaen,
den arbeyd met veel weenen,
| |
[pagina 613]
| |
quam doen dees Dogter aen,
zy is verlost van 't kint,
zoo yder een nu weet,
en wont het zo geswint,
al in haer schortekleet.
Sy is verstaet mijn reden,
heymelijk in 't secreet,
voort uyt den huys getrede,
buyten haer Ouders weet,
en isser mee gegaen,
zeer stil in haeren schood,
en wierp 't wilt verstaen,
daer omtrent in een slood.
Maer eerst heeft sij 't gestoote,
met hooft tegen een pael,
o boosheyt onverdrote,
mijn hert schrikt van 't verhael,
o wreede moorderes,
o tyranig afgrijs,
en worp het zo expres,
van boven op 't ys.
Na dese tieranyen,
is sij na huys gegaen,
en hield haer eve blyen,
vrymoedig onbelaen
tot smorgens alst was dag,
aenhoort dit regt besluyt,
God die 't al vermag,
lied dit haest komen uyt.
Een Borger sonder falen,
die sou na dit bedien,
een emmer water halen,
mits heeft hy 't Kind gesien,
hy liep voort met 'er haest,
dit segge aen zijn Wijf,
ag komt straks onverbaest,
aenschout dit wreet bedrijf.
Een Kindeken verheven,
dat leyd hier op
| |
[pagina 614]
| |
het ys,
ik sag al van mijn leve,
geen schrickelijker afgrijs,
't is een schoonder Kind,
zo blank gelijk een zon,
mijn dogt dat mijn gewin,
van klaerheyt overwon.
De vrou quam aengeloope,
om dit schaepje te zien,
veel luy met groote hoope,
quame dit ook besien,
't Volk maekte groot geklag,
't was oud of jonk persoon,
wie dat dit kintje sag,
het dogt elk even schoon.
Op 't laest quame de schouten,
en sloegen hand aen 't kint,
om te straffen de fouten,
so men de Moeder vint,
daer wiert straks na gesogt,
van de dienaers terstond,
zeer naerstig is volbragt,
tot men de Moorder vont.
Vroedvrouwe na begeere,
die quame daer in huys,
om haer te visenteere,
't volk maekten groot gedruys
door dien dat men begost,
de hand aen haer te slaen,
den heele dag men kost,
niet wel door de straed gaen.
Des savonds met veel schreyen,
sag men de Dogter zaen,
voort na de boeyen leyen,
haer hert was seer belaen,
daer sad zy juyst so lang,
door ordre van de wet,
tot zy haer Kerk gang,
| |
[pagina 615]
| |
gedaen had wel op let.
Sententie wiert gegeven,
dat sij verdrinken zou,
en laete so haer leven,
in 't Water vol van rou,
in een Wijn pyp voorwaer,
het welk zo is geschied,
o mense allegaer,
neemt spiegel aen dit lied.
Gy dogters en vrouwe,
die hier nu staen rontom,
wilt dog onkuysheyt schouwen,
bewaert u Maegde blom,
als imant u moveert,
bewaert u zelven trouw,
u selve deffendeert,
op dat gy wert een Vrouw.
|
|
