Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Huwelyks Contract tussen een Oostinje Vaerder en zyn Bruyd,

Stem: Besnede velde.

Og lieve Kaetje mijn buur meysje,
Wat ben ik bly dat ik u vint,
'k Heb gedaen een Oostinjes reysje,
En heb gewonne brave splint,
Cis en Katoene
hebt gy het van doene
Ook postelijn en ander waer,
dat heb ik hede
gebragt nu mede
En wilt 't u geven allegaer.

Dogter.

Wel Heer wat zijn dat mooye dinge,
wout gy mijn dat geven voor niet:
Of wout gy mijn daer voor bedinge,
Gelijk gy deet bij Angeniet,
Die gy met woorden,
Haer hert bekoorden,
En bragt haer deerlijk tot den val,
Nu is die ter ziele,
Maer zulke Fiele,
Haer loon nog wel eens krijgen zal.

Jonkman.

't Js waer ik had dat Schaep bedrogen,
Maer hadde groot berouw daer van,
En nu

[p. 511]

 

is 't niet in mijn vermogen,

 

Dat ik haer im[m]ers trouwe kan,

 

Jk soek voorwaere,

 

Met [li]efde te paren,

 

En draeg u op mijn lijf en goet,

 

En had ik mere,

 

Jk wout vereeren:

 

En daerom stoot mijn niet met de voet.

 

 

 

Dogter.

 

Neen ik zal u niet aennemen,

 

Gaet vry met u goet op een aer

 

Jk hou niet veel van al dat teeme,

 

Daer zullender wel wesen klaer,

 

Maer denkt mijn Vrintje;

 

Ook om u Kintje

 

Dat gy hebt by u Meyt voorwaer;

 

Die gy wil trouwe;

 

Die moet dat ook houwe:

 

Of gy en toont u niet als een Vaer.

 

 

 

Jonkman.

 

Jk sal dat schaepje niet verlate:

 

Jk weet het is mijn eyge kint;

 

Jk had de moeder ook boven maten;

 

Ten regt wel in mijn hert bemint:

 

Haer treuren en klagen;

 

Dat dede mijn knage:

 

Op Land en See waer dat ik stont:

 

En had sy in 't leven:

 

Nog heden gebleven:

 

Jk gink met haer in d'Egt verbond.

 

 

 

Dogter.

 

Wel dat zijn seper schoone rede;

 

Gy toont u als een eerlijk knegt,

 

Daer zullender wel mee te vreden;

 

Sijn als gy dit te voren segt;

 

Jk heb voorwaere:

 

Ook een Kind daere;

 

Maer weynig Menschen die het weet;

 

Dus wil ik niet trouwe:

 

Om dat men niet souwe;

 

Verwijten gaen mijn droevig leet.

 

 

 

Dat Kind heb ik eylaes gekreegen;

 

Vijf Maenden na de Vaders dood,

 

Hy heeft het Kind zijn goet gegeven,

 

Maer ik bleef van mijn eere ontblood;

 

o droeve zinne;

 

Dat men laet verwinne:

 

De Jonkmans haer lusten

[p. 512]

 

voor de trouw;

 

schoon sy 't wel mene;

 

Sy brengen in weenen

 

So menig Dogter in benou.

 

 

 

Jonkman.

 

Og Lief wilt u tranen af drogen

 

Jk dank u voor onderregt;

 

'k Sal 't u mijn leven niet vertoogen

 

Om dat gy zoo de waerheyt segt;

 

Hebt gy een Kinde;

 

Van uwen Beminden;

 

En ik heb 'er ook een daer by:

 

Wilt die ten goede;

 

Dan t'saem op voede,

 

Jk sal daer voor gaen Varen bly.

 

 

 

Dogter.

 

Wilt gy dit mijn dan vast beloove,

 

So beloof ik op mijn gemoet;

 

Dat u kind niet sal zijn verschoven

 

Maer doen so wel als 't mijne goet;

 

Jk sal getrouwen:

 

Die beyde zoo houwe,

 

Of ik de eyge Moeder was;

 

Wilt gy als Vader;

 

Die nemen ook nader;

 

So is ons trouw gesloten ras.

 

 

 

Jonkman.

 

Jk dank u Engelin vol waerde;

 

Jk neem u Kint voor 't mijne aen

 

Wilt dan mijn kint ook so aenvaerde

 

Men salder me te trouwen gaen

 

Nu heb ik zegen;

 

So groot gekregen;

 

Dat ik een Moeder heb tot mijn kind;

 

Die 't zal beminnen;

 

Met hert en zinne,

 

Het geen men door ons Trouw verblint.

 

 

 

Oorlof dan dogters al te samen;

 

Die haer onnosel bevrugten laet;

 

draegt u maer eerlijk naer betamen

 

Gy word daerom niet eens gehaet:

 

wilt het ook niet zwijge,

 

Als gy komt te krijge;

 

Een kindje maer segt het regt uyt;

 

d'Oostinjes geselle;

 

die nemen dat welle;

 

En maken u dan tot haer Bruyd.