Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 481]

Een Nieuw Oost-Indies Liedt,

Op de Stemme Als 't begint.

Luystert toe gy Venus dieren,
Die by dag en nagten zwieren,
Jn Vrou Venus Bogaert gae,
Luystert toe na mijn verklaeren,
hoe ik lestmael ben gevaeren,
Op het schoon Batavia.

Lestmael gink ik mijn vermeye,
Buyten de Stad de schoon kontreye,
Daer ik mijn vermake vant,
klappernooten sag ik wassen
Schoone sprute en Amerassen,
Jn de tuynen wel beplant.

'k Ging nog verder op mijn plaeyziere,
Tot ik quam by een Reviere,
Jk sag neder in een dal,
Een Hollands Vroutje daer beneden,
Ging haer Moeder naekt ontkleeden,
Haer naem ik niet noemen sal.

Om haer lijf wat te vervarssen,
Sag ik haer seer aerdig wassen,
Maer doen ik wat laeger sag,
Jk sag maer ik en durft niet noemen,
Maer om by 't Vroutje te komen,
Sprong ik op met bly gelag.

Jk sey Jonkvrou wilt niet bezwijke,
'k Heb hier langh genoegh staen kijken,
En u wesen aengezien,
waer op zy zey Jonkman gepresen,
Wilt mijn maer stantvastig wesen,
U sal gunst van mijn geschien.

Sy draeyden haer hooft gints en weder,
en is nae de Stad getreden,
'k Volgde soetjes agter aen,
De Nieupoort in ging zy haer

[p. 482]

 

wende,

 

Soo de Tygers graft ten ende,

 

Jn haer deurtje bleef zy staen.

 

 

 

'k Ging voor by al sonder spreken,

 

'k heb het huys ter deeg bekeeken,

 

En daer op genomen agt,

 

Maer savonts laet sonder schromen,

 

Ben ik by 't Vroutje gekome,

 

En ik heb by haer vernagt.

 

 

 

Hoort eens wat zy daer bereyde

 

een Banketje voor ons beyde,

 

En wy dronken lustig wijn,

 

En al wat mijn jonk hert luste,

 

Jn haer armtjes ging ik ruste,

 

Was dat niet een vreugt voor mijn.

 

 

 

's Morgens vroeg 't begon te dagen,

 

En men hoorden het gewagen

 

ik most passen op mijn tijd,

 

maer voor eerst al sonder schromen

 

Een Arakje opgenomen,

 

Doen vand ik mijn heel verblijt.

 

 

 

Hoort eens wat ik hoorde klinken,

 

't Was drie Ryalen om te drinken,

 

Meer als ik te vooren plagt,

 

'k Dagt komt die van Vroutjes minne

 

'k Sal het spel wel meer beginne,

 

Al duurdent de heele nagt.

 

 

 

Oorelof gy Venus geesten,

 

Die daer gaen op zulke Feesten

 

Weert u lustig als een man,

 

Soo sult gy lof en prys behaelen,

 

En men sal u wel betaelen,

 

Als gy maer lustig soenen kan.

EYNDE.