Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrij
[pagina 459]
| |
Een Waragtig verhaal van een vreemde J[o]od, die een Burgers dogter van amsterdam verleyde en haer mede na Hamburg nam,Stem: Courante la Reine.O gy helse slang seer wreet,
hoe gaet gy de mens om brenge,
en gestadiglijk om ringe,
als gy de boom des levens deed
daer gy Adam onsen Vader
zoo verleyden tot het quaet,
daerom treure wy allegader,
en den Mens in geen rust laet.
Og Mens mijn rede niet verstoot,
hoort eens wat men sag gebeure,
't is waer om te betreuren,
uyt gewerkt van een Jood,
hy ging een Cristen dogter vryen,
in 't magtig Amsterdam,
die hy spoedig ging verlyen,
en haer mee na Hamburg nam.
| |
[pagina 460]
| |
Siet hy was seer rijk van goet,
so dra hy daer was gekomen,
hy hem neer sed sonder schromen,
daer hy zijn koophandel doet,
en hy sey voor alle Menschen,
dat 't was zijn Egte Vroiu,
zo schoon na yder wenschen,
maer hy deed aen haer veel rou.
Als hy had een Jaer drie vier,
daer gewoont int openbare,
so raek dese dogter zware,
van een jonge Dogter fier,
als den tijd nu quam aen glyen,
zoo dat sij haer Kintje baert,
dus mogt hy haer gans niet lyen,
maer hy scheen verwoet van aert.
En hy sprak o snoode Hoer,
komt gy mijn met kinders quelle,
ik wou den satan uyt er helle
u van stonde aen weg voer,
dese maegt deed niet dan klage,
riep o god aensiet mijn leed,
helpt dog mijn smerte drage,
want gy Heer mijn lijde weet.
En al na verloop van tijd,
was agt weke oude van kinde,
so quam hy haer dikwils vinde,
en heeft staeg tot haer geseyt,
Lief wou gy mijn zin verheven,
doen dat ik u seg voor al,
brengt u Kintje dan om 't leven,
het tot rust ons strecke sal.
Wel sprak dese maget soet,
hoe kan ik verbittert wese
op dit soete lam geprese
daer 't ons geen leet en doet,
en dat wy 't niet konde voede
dan wast een aere saek,
gy sijt immer rijk van goede,
en 't kint is ons vermaek.
Lief so gy my wille doet,
so sal ik u seker trouwe,
voor my egt en waerde vrouwe
als ik sterf gy krijgt myn goet
sy sprak lief wilt u bedare,
dit kint is ons niet te veel,
belieft
| |
[pagina 461]
| |
gy met my te paren,
met regt 't erf deel.
Doe sweeg hy een wijl tijt stil,
sonder haer iets wat te segge,
doen sprak hy wilt overlegge,
so gy niet doet mijnen wil,
so sal ik u laten blijven,
en ik trek hier dan van daen,
dan sult gy voor Hoer beklijven
en tot spot van alle man.
Dies de maget dan uytreet,
en gaet hare droefheyt sware,
aen de min dan openbare,
daer dit Kintje was besteet,
en hoe hy haer ging verleyde,
uyt dit magtig Amsterdam,
en hoe zy met bitter schreyen,
daer in vreemde lande quam.
Doe sprak dese min aldaer,
so hy u weer komt for[c]ere,
maekt een pop na my begere,
kleet 't oft u kintie waer,
en smijt dan hier of daere,
in een graft of een secreet,
en siet dan hoe hy 't wil klare,
hy sal u brenge in leet.
So 't geseyt was wierd gedaen,
en men maekt de pop gerede,
en men ging 't fraeytjes kleden,
met 't Kint sijn luyers aen,
het was op een avond kloeke
en de maen so helder scheen,
dus quam hy haer weer besoeke
om met haer eens uyt te treen.
Sy maekt haer aenstonts gereet,
hy verheugt om dese handele,
om dat hy met haer sou wandele,
hy sprak neem 't kind me compleet,
sy krygt de pop sonder drale,
maer van angst het herte schreyd,
dus siet hy haer op de walle,
en heeft weer tot haer geseyt.
Siet Lief hier is niemant niet
smijt dit kint hier inde grave,
dat sal my onrust hert laven,
dan is weg al mijn verdriedt,
dus
| |
[pagina 462]
| |
grijpt hy een steen behendig,
die sij in de luyeren doet,
en zy smijd de Pop elendig,
daer al in de water vloed.
Als sijn wreetheyt was voldaen,
ging hy strak na huys toe vlugte,
en dees maegt die hiel haer lugtig,
ofse nimmer had misdaen
als nu smorgens quam den dage
is de fielt vroeg op gestaen,
ging haer aen 't Regt aen klage,
dat sy haer kint had verdaen.
En sij wiert gevange voort,
en sprak wie leyt pretentie,
laetse kome in my presentie,
die mijn opleyd desen moort,
doen quam hy strak voor haer sweve,
en hy sprak o snoode vrouw,
gy bragt ons kintje om 't leven,
dat gy smeet in 't water gouw.
Doe sprak sij mijn heere daer
wilt wel op mijn rede lette,
siet den fielt komt mijn besmette,
en mijn kint dat leeft nog klaer,
den fielt ging mijn dikmaels dwinge,
dat ik sou dit soete lam,
eylaes de keel toe wringe,
en hy was op mijn staeg gram.
Siet ik heb mijn kint besteet,
ik sal 't aen u openbare,
en de min sal ook verklare,
op dat gy de gronde weet,
sie ik heb een pop gae make,
met overleg van de min,
die my riep tot dese sake,
ik smeet de pop het water in.
De Heeren op staende voet,
hebben hier voort na vernome,
men setten hem sonder schrome
aldaer gevange met spoet,
en men ging de pop opvisse,
daer bleek de regtvaerdigheyd,
dit was wel buyte zijn gisse,
dus wier sijn vonnis geseyd.
Dus wiert hy voor sijn bedrijf,
op de hoe-
| |
[pagina 463]
| |
ke van de strate,
't vlees genepe sonder bate,
met gloeyende tange uyt 't lijf,
tot dat hy al met vergrouwe,
quam al op de regte plaes,
daer wiert sijn hooft af gehouwen,
tot spiegel van alle mans.
En de maegt behiel 't goet,
maer denk hoe sij staeg den Heere,
bad om 't onheyl weg te weere,
op dat sij vergoot geen bloed,
maer sij ging haer leet staeg klage
aen ons waerde opper heer,
die haer verdriet so hilp drage,
dat zy quam in groot verseer.
|
|
