Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Cupido op 't Ys, Zijnde een vermaekelijke by een komst van een Jonkman by een rijke Dogter, die door 't rijde haer ten houwlijk verkreeg,

Voys, Schoon Isabel.

Een juffrou fier
die ging uyt om plijsier
als na 't ys om daer te sien de swier,
sy zag daer staen
een Jonkman aengenaem,
zy vraegde of hy met sijn slee wou reye gaen.

Mijn juffer goet
ik ben bereyt met spoet
om u te diene met hert en mijn bloet,
ick bid u treed in,
ik zal na uwen zin,
en wel zoo mooy reyen als gy imant vind.

Maer seg dees daet,
myn lieve kameraet,
hoe veel daegs tot u arbeyd staet,
in dorp of stee,
als ik ben moe gereen,
kan ick u laete keere, weer in rust en vreen.

Hy sprak geswin,
Juffrou tree dog maer in,
ik weet dat gy geen beter ryer vint,
wilt

[p. 464]

 

gy wete 't loon,

 

so geef my daegs een kroon

 

maer wy moste onderwege een rijs poon.

 

 

 

Sy sey mijn vriend,

 

ik dat niet ontsien,

 

maer ik moet zien of gy 't ook verdiend,

 

zy trad vast in,

 

hy reed met haer gezwint,

 

zo schoon als men een Ryer op schaetse vind.

 

 

 

d'Avond quam aen,

 

doe zijn sij saem gegaen,

 

al by een Waerdt niet verre hier van daen,

 

men ley aen vier,

 

en tapte wijn en bier,

 

de Juffer met de Ryer maekte goede sier.

 

 

 

Sy liet aldaer,

 

decke een Bed voor haer,

 

en voor de Ryer digte by malkaer,

 

Cupido beged,

 

die op dees saeke led,

 

die bragt dees twee geliefjes saem te bed.

 

 

 

Den dag quam aen

 

en sijn doe opgestaen,

 

zy sey jonkman gy meugt nu wel gaen,

 

daer is de kroon,

 

voor u verdiende loon,

 

ik heb mijn genoege nu van u persoon.

 

 

 

Neen soete Meyd,

 

dat is so niet geseyd,

 

maer 't is waer mijn loon niet meerder heyt

 

maer heb de nagt

 

met u ook overbragt,

 

daer moet ik voor geconsenteert sijn zagt.

 

 

 

Wel seg my dan

 

hoe veel ys gy daer van,

 

ik salt betaele, swijgt gy maer jonkman,

 

ik zal met blijd,

 

u op een ander tijd,

 

dan wel meer aenspreke dat gy mijn eens rijd.

 

 

 

Wel soete meyd,

 

ik ben altijd bereyt,

 

tot uwen dienst, maer de saek anders leyd,

 

ik eys u persoon,

 

ik wil geen geld tot loon

 

veel min dat gy my paye sou al met een kroon.

 

 

 

Wel kammeraet,

 

als gy my niet verlaet

 

ik wil my geve met u in d'egte staet,

 

ik gaf u wel loon

 

om te proeve schoon

 

of gy 't gelt nog liever had als mijn persoon.

[p. 465]

 

Ag soete maegt,

 

gy die mijn siel behaegt,

 

ik sweer u mijn trou dat ik niet beklaeg,

 

wel lief getrou

 

mijn bloed dat is voor jou,

 

so gy my uyt liefde nu maek tot u Vrou.