Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos– Auteursrechtvrij
[pagina 457]
| |
behoef ik niet te weten,
Nog gy ook niet de mijn,
Dus is 't verlooren dat,
Wy spreken met malkander,
Hebt gy secreten wat,
Verteldtse vry een ander.
Ionkman.
Niemandt dan u alleen,
Schoone eerbare Maegt
Kan ick vertellen 't geen,
dat mijn Jong herte draegt,
Want ik met liefde ben,
Tot u alsoo ontsteeken,
Veel meerder dan ik ken,
Al met de mond uyt-spreken.
Dochter.
Jonkman quelt u zinnen,
Daer in dogh niet soo seer,
Wild gy een Dochter minnen,
Die geen liefde draegt weer,
Hoe zijt gy dus verblind,
Och Jonkman laet u raden,
Ghy loopt tegen de Windt,
En doet u selven schaden.
Ionkman.
Noyt had ik sulks bevroet,
Op u o schoon Goddin,
Jck daght altijdt in 't groon,
Het waer u rechte min,
Die mijn ionk-hert door straalt,
Jn 't eynde eens soude bewegen,
Schoon Lief waerom gy faelt,
Vertellet my te degen.
Dochter.
Jonkman ick weedt certeen,
Het vragen staet u vry,
Maer een seyd in 't gemeen
het weygere staeter by,
Daerom ik u ontseydt,
Wilt u daer aen niet stooren,
Een ander ik verbey,
Hier meugt gy wel na spoore.
| |
[pagina 458]
| |
Ionkman.
Meent ghy t'elken keere,
Dat het metter daet:
Noch zal wesen een Heere:
Of een Potentaedt,
Die u beminnen sal,
By u selven verhoolen,
Och Liefie laed doch voortaen,
U zinnen so niet doolen.
Dochter.
Het zy tot meerder state,
of tot mijn minder mee,
Gy meugt my wel verlate,
Jonkman laet my in vree,
u schiedt van my geen troost,
Jck sal u niet genesen,
Jck blijf by myn provoost,
Het sal een ander wesen.
Ionkman.
Mag my geen troost gebeuren,
Van u tot elken keer,
Soo moet ik grondig treuren,
Vind meer dan niet meer,
Maer de Weerelt is soo weydt,
Ghy zijter niet alleene,
Misschien wie my verblijdt,
Die met my sal vereene.
EYNDE. |
|