Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Kortjakjes Kraem-bed, die noit gewoon was te kinderen, en nu in haer hooge Ouderdom van Tagtig Jaren in de Kraem gekomen van twee Meysjes,

Voys: Hoorje me niet.

Wie heeft ooyt schoonder klugt gehoord,
Als regtevoort,
Jn 't Oost in 't zuyden west of noord,
Js van zijn leven,
noyt beschreven:
't Geen ik sal te

[p. 105]

 

kennen geven,

 

't Js heel raer,

 

En ook waer,

 

loofje 't niet soo vraegt 'er naer.

 

 

 

Kortjakje die leyd in de kraem,

 

Heel aengenaem,

 

Jn haer tagtigste Jaer bequaem,

 

Jk seg konder,

 

Jn 't besonder,

 

Wel geschieden grooter wonder,

 

Als 'er nou,

 

wel o rou,

 

Js gebeurd aen dese Vrouw.

 

 

 

Als haer arbeyd aenquam,

 

Dit ouwe Lam,

 

Zonden zy uyt de Joden Stam,

 

Wel seven Wijven,

 

Tot gerijven,

 

Dat zy zouden by haer blijven,

 

Helpen haer,

 

Met malkaer,

 

So lang tot zy verlost waer;

 

 

 

Zy baerden dan met groote kragt,

 

Geheel onzagt,

 

Twee kindertjes tot eender dragt,

 

't Waren Meysjes,

 

Hoord een reysje;

 

Poesel blank en glat van vleysje,

 

Net van haer,

 

En wesen klaer,

 

Puur of het de vader waer.

 

 

 

Als zy waren gebakert daer,

 

Kant en klaer,

 

Gaf men ze over aen de vaer;

 

Diese susten,

 

Ende kusten,

 

En men leyse voort tot rusten:

 

En daer wier,

 

Tot pleyzier,

 

Sjap gehaeld en Scharrebier.

 

 

 

Een Fles augurkjes was 't banquet

 

't Was suyp en vret,

 

De Kraem heer riep Pannetje vet,

[p. 106]

 

Toon de Heever,

 

Riep Jenever,

 

Heeft regtevoort kuyt en lever;

 

En de nagt:

 

Soet en sagt:

 

Wierd met vreugde doorgebragt.

 

 

 

Wel twintig stoop Jenever klaer,

 

Js dat niet raer?

 

Dronk dit vollikje met malkaer;

 

Dat zy solden,

 

Zuysebolden:

 

Van stoelen en banken rolden;

 

't Was een zwier,

 

Dat men schier:

 

Dol wierd van dat slegt pleyzier.

 

 

 

Op 't lest gooyden zij 't in 't rumoer,

 

Kortjakjes Broer:

 

Riep 'k wou gy voor den drommel voer;

 

Rachel, Klaere,

 

Hester Saere;

 

Saten malkaer braef in 't haere:

 

Trijn de Kat,

 

Was zoo zat:

 

Dat zy haer bedreten had.

 

 

 

Op 't lest raekten zy nog na huys:

 

Heel zat en buys:

 

Zy vogten nog o droevig kruys:

 

Langs de straten,

 

Als uytgelaten:

 

Maer door al het tussen praten,

 

Raekten dit

 

Dronk gerit,

 

Yder na zijn eygen kit.

EYNDE.

^*

* Katern 15 Fragment

[p. 107]

[…]