Alle de gedichten. Deel 1

Aan Mevrouw Leonora Hellemans Hooft, Drostin van Muide, &c.

Leonora, ryk van straalen!
Wat verschuilt 'er in uw keel?
Nestelen 'er nachtegaalen?

[p. 297]

 

't Klinkt 'er als Apolloos veel:

 

Of is uwe mondt vol Englen,

 

Die uw liefelyke taal

 

Met iet goddelyks deurmenglen?

 

Ja vol Englen is 't koraal

 

Van uw zuivre mondt en gorgel:

 

D'eene zingt 'er tot vermaak

 

Aller ooren, onder 't orgel

 

Van uw minnelyke spraak;

 

D'ander, dit is zeeker, dekt 'er

 

Eene disch met goode kost;

 

Zulk een schenkt 'er niet dan nekter

 

Voor de lippen van den Drost:

 

Dien hy uit de malsche schaalen,

 

Daar zyn ziel by d'uw deur voer,

 

Van roobynen en koraalen,

 

Ingeleit met paarlemoêr,

 

Met eerbiedigheidt komt leppen.

 

Laat hy op zyn Helikon

 

Vry vermaak in dichten scheppen,

 

Gy zyt hem een hengstebron,

 

Vol van loffelyke driften.

 

Dat getuigt zyn fenixschacht.

 

Schrandre kent men aan hun schriften.

 

Wysheidt heeft een dubble kracht.

 

Dichtkunst overleeft de jaaren.

 

Straf my zoo 'k hier verviel;

 

Neen: gy kunt geen wreedtheidt baaren:

 

Want uw woorden doen myn ziel

 

Deur het oor ten hemel vaaren.

 

 

 

Op 't Huis te Muide, 1646.