Schets van de Nederlandse letterkunde

[p. 226]

194. Albert Helman [geb. 1903]; Cola Debrot [geb. 1902]aant.

Albert Helman [schuilnaam voor lou lichtveld onder welke naam hij kundige muziek-kritieken schreef] behoorde aanvankelijk tot de groep van De Gemeenschap. In zijn vroegste werken ZuidZuidWest [1926] en Hart zonder land [1929] uitte het literaire talent van deze Surinamer zich op indrukwekkende wijze. Succes in ruimere kring verwierf zijn roman De stille plantage [1931], waarin de ondergang van een zachtmoedige plantersfamilie wordt uitgebeeld. De dolle dictator [1935] is in historische schijn een actueel-politiek boek met linkse strekking. Merkwaardig is de dichterlijke bewerking van het rattenvanger-motief: Ratten [1936]. Helmans talent bleek opnieuw overtuigend in de psychologische roman De medeminnaars [1953]. Lichtveld was na 1945 gedurende enige jaren minister in Suriname en gezant in de U.S.A.

cola debrot [geb. 1902] is afkomstig van Curaçao. Als arts was hij werkzaam te Amsterdam, na 1948 in de West; kort daarna keerde hij naar Nederland terug als een der vertegenwoordigers van de Curaçaose regering. In 1962 werd hij Gouverneur van de Antillen. Belangrijk, zowel om de inhoud als om de suggestieve moderne stijl, was zijn novelle Mijn zuster de negerin [1935]. De roman Bid voor Camille Willocq [1946] heeft dat hoge niveau niet gehandhaafd. Van bijzondere betekenis bleek Debrots zeer verzorgde poëzie: Navrante zomer [1946].