Hekeldichten

Met de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave

Bloedtbeuling van Maximiliaen Teeling,

Meester Teeling hadt een groote bloedtbeuling gegeeten,
Heel vet gepropt van Apostelen en Propheten:
Maer doen zijn maegh al dit vet niet kon verduuwen,
Begost Meester afgrieselijk te schieten en te spuwen.
Al de Zeeusche Teelingen aant. uit hunne poelen en slooten
Quaemen daer op al quaekende aengeschooten:
En speelden, slobber op die zuivere voesters aant..
O klokspijs, lekkerder dan Engelsche oesters!
Wech Vrijgeesten, Harmianen aant., en morsebellen,
Wy slabberen aant. met Meester Teeling geen paddevellen ^a,

a Meester Teeling, Predikant te Middelburg, schreef in den jare 1650, korts aant. na den toeleg op * Amsterdam, zekeren toeeigen brief aen den Heere Prinse van Oranje voor een boek genoemt de Politijke Christen, bij wijlen zijnen Vader Meester Willem Teeling geschreven: en op die toeeigeninge aant., die meest uit Schriftuurwoorden bestond van d'Apostelen en Propheten ontleent en tot zijn oogmerk gedraeit of verdraeit, heeft hier de Poëet het oog, als begrijpende veel aenstootelijke dingen, Schriftuurspreuken, die alleen op Godt passen, duidde hij op zijn Hoogheit, met onverschoonbare vleijerije. De Vrede met Spanje gesloten noemde hij met de woorden van Jeremias 13, vers 7, een verdorve gordel, die nergens toe zou deugen; Papisten en Remonstranten... noemde hij kinderen van Belial. Den toeleg op Amsterdam verdedigde hij met schriftuurwoorden daer noch andere uitsporigheden, te lang om te melden, op volgden, die den dichter gaende maekten om hem zulk een bloetbeuling t'huis te zenden.

[p. 120]

 

Geen pieren, noch alikruiken aant., noch zotte klausen aant.

 

Van versche Apostaten aant., of beschimmelde Pausen;

 

Maer Middelburgsche saucijsen en lekkere worsten,

 

In eene reine keetel van onder en boven uitgeborsten.

15

Gy lichte Capellanen aant., Roelanden ^b, en Teulingen ^c,

 

Smul by gort aant. met ons: dit zijn Leicestersche beulingen ^d,

 

Geen duivelsbroodt aant., paddestoelen, noch morsige kruimen;

 

Meesters Teelings ketel behoeft niemant te schuimen:

 

Niemant kan zijn quijl noch snottebellen laeken,

20

Want van zijn geelen ookker mach men kaesen maeken;

 

Ja, al zat gantsch Poortegael aant. verlegen, hy kon het gerieven,

 

Niet met bullen of prullen, maar zijn bezegelde brieven.

 

 

 

mdcl.

 

P. aant.L.

b Hierdoor zag hij op sommige toestemmers van gevaerlijke aanslagen als de Heer van Capelle aant., die kennis had van den toeleg op Amsterdam, en den Prins aanstookte.

c Dit ziet op Harmen Teuling, gewesen Schepen van Amsterdam, die om sijn schandelijk banqueroet de Stadt ruimde, en zich by den Prins voegde, om sijn aenslag te helpen uitvoeren.

d De digter wil zeggen, dat zulke dingen tot oproer strekken gelyk als ten tyde van Leicester door muitzugtige Predikanten en andere, ook zulke werken te voorschyn quamen.

Eerste uitg. 4 schijten. 9 Harminianen (= Am. ed.)

13 Middelburgse. 22 maar met zijn (= 1736).