Hekeldichten

Met de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave

Op den Gedenkpenning aant. van den Overval en Afval.

De Hoimaent schreef haer derde kruis,
In 't Gulde aant. Jaer, toen met gedruis
Het Oorlogspaert quam aengestooten aant.

Door 't Goy, spoorbijster in der nacht,

En, van de morgenzon belacht aant.,

De poort des Amstels vondt gesloten.

Wie Eenigheit en Godtsdienst mint,

[p. 118]

 

Zie dat geen dekkleet hem verblind',

 

Door schoonen schijn, en veinzerijen:

10

De drift aant. van heerschzucht valt te boos,

 

Het vrije zegelwasch aant. te broos,

 

't Bedrog bezet ons van ter zijen.

 

Wie noit verraet vernam,

 

Ga leeren t' Amsterdam.

 

 

 

Crimine aant. ab uno disce omneis.

 

P. Virgilus Maro.

In Slachtmaend van het Gulden aant. Jaer
Werd d' ondergaende zon gewaer,
Hoe 't zesde daglicht sloot de dagen

Des tweeden Willems, die ons Lant,

Daer Vrede en Vrijheit was geplant,

Met oorlogslasten zocht te plagen.

Dus stort Oranje, als Faëton aant.,

Die 's vaders spoor niet volgen kon,

En met geen reden was te houden.

Hoe schrikte 't aerdrijk van dien tocht;

Hoe trof de blixem uit de logt

Die op dat stout bestaen betrouden!
Als 't spel verkeeren zal,
Komt hoogmoedt aant. voor den val.

Magnis aant. exidit ausis.
P. Ovidius Naso.

Naar de Am. uitg. van 1736.