Hekeldichten

Met de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave

De Monsters onzer eeuwe.

Men hoeft om Monsters niet te reizen

Naer Afrika:

Europa aant. broetze in haer paleizen,

Vol ongena.

De groote Moeder aant. van Europe

Vint schut noch scherm,

En sterreft balling, zonder hope,

Verdrukt en arm.

Der Engelandren tongen lekken

Hun vaders aant. strot,

En toonen 's Konings hooft in 't bekken aant.,

Om 't snoot aant. genot.

De wraek wil Ottoman aant. niet borgen aant.:

De moeder laet

Den Keizer, haren zoon, verworgen,

Uit blinden haet.

Oranje, in 't harnas opgezeten,

Rukt Holland in,

[p. 117]

 

Op Amsterdam te aant. helsch gebeten,

20

's Lants nootvrindin.

 

Hij wenscht zijn dol rappier te stooten

 

Door 't hart des landts.

 

Hoe heeft de deugt haer verf verschoten!

 

Waer is haer glans?

25

Verbeet aant. oit wolf een lam verwoeder?

 

Waer baert de tijdt

 

Een zoon zoo boos, die zijne moeder

 

De borst afsnijt!

 

En Kandië aant., om zijn hondert steden

30

Van outs befaemt,

 

Verzinkt door 's Kristens trouloosheden,

 

Al t' aant. onbeschaemt.

 

Het schreit, op 't uiterst strant geronnen aant.:

 

O Christendom,

35

Gij hebt den Turk op mij geschonnen aant.

 

Met bus aant. en trom,

 

't En zij een Engel aant. mij versterke,

 

Ik zijg ter neer:

 

Gy brogt uw eer en schaemt ter kerke aant..

40

Wat rest 'er meer?

Naar de uitg. van 1736. Eerste uitg. 3 palaizen. 12 Om snoot.

20 vriendin.