Hekeldichten

Met de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave

Op de diepzinnige Puntdichten van den Engelschen Poët John Donne,
vertaelt door C. Huigens aant. ^a.

Die Britse Donn',

Die Duistre zon,

Schijnt niet voor ieders oogen,
Seit Huigens, ongeloogen.

Die taelgeleerde Haegenaer,

Die watertant naer Kavejaer aant.,

Naer snoftobak aant., en smooken,
Die raeuwe herssens kooken;

Maer dit is ongemeene kost,

't Is een banketje voor den Drost,

En voor ons kameraetje,
Het zoete Tesselschaedtje.

O, lieve Nymfje Tesselschaê,

a In dit Gedicht lagt Vondel met Huigens, den Drost Hooft, Tesselschade, en den Secretaris Daniël Mostaert aant., om datze van zulke puntdichten, die, zijns oordeels, door hunne duistere diepzinnigheden, onverstaenbaar waren, zoo veel werks maekten.

[p. 96]

 

Verstaeje 't niet, soo slaet'er nae,

15

Of laet het u bedieden:

 

Want dit zijn hooger lieden aant.,

 

Dan 't Hooge Liedt van Salomon,

 

Dat geen vernuft oit vaeten aant. kon,

 

Dan hooghgeleerde Smouten ^a,

20

Van langer aant. handt gezouten.

 

Maer waerom aant. of mijn oordeel laekt,

 

Het geen mijn saus, mijn Mostaert ^b, smaekt,

 

Die zich niet kan verzaden

 

Met zulleke saladen.

25

Nu, mannen, eet u zelve moe:

 

Gebruikt'er eek aant. en peper toe:

 

Want wy dees lekkernyen

 

U geenszins en benyen.

a Den predikant Adriaen Smout, had over 't Hooglied van Salomon eenige liederen gedicht, en aen Tesschelschade gegeven; maer zij vond er den geestelijken zin met zulke vleeschelijke woorden uitgedrukt, dat se zig schaemden zulke zangen voor eerlijke ooren te zingen.

b De dichter noemt Daniel Mostaert Sekretaris der stad Amsterdam, schrander van geest, en vrolijk van aert, zyn saus. Ook plagt P.C. Hooft hem den saus van 't gezelschap te heten; want daer hij zig liet vinden, ontbrak 't noit aen vreugd (zie P.C. Hoofts leven); dezen telde Vondel onder zijn Mecenaten, die hem in 't vertalen en dichten met hun oordeel ten dienste stonden (sie Vondels leven).

Am. ed.: 7 tabak.