Logo DBNL
Hekeldichten (ca. 1920)

Hekeldichten

(ca. 1920)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Met de aantekeningen der ‘Amersfoortsche’ uitgave


Vorige Volgende

Sprookje van Reintje aant. de Vos.

Op de wyze van Arent Pieter Gijzen.
 
Nou iens van 't looze Reintje
 
Gezongen dat het klinkt;
 
Daer Nikkertje aant. en Heintje aant.
 
De wellekomst op drinkt aant.,
5
Nou dat schalke diefje aant. stinkt.
 
Hoe is 't benart aant.!
 
Hoe hangt zijn start, aant.
 
Nou zijn pooten zijn verminkt.
 
De vrije Amstelboeren
10
Die hadden ienne Hen aant.,
 
Daer zy zoowel by voeren,
 
Als ik geen ander ken,
 
Met ien kakelbonte pen aant..
 
Dees leghhen ziet,
15
's Langs Welvaert hiet.
 
Dat de duivel 't Vosje schen aant..
 
Dees hen lei alle daegen
 
Zoo fixen aant. gouwen ey,
 
Het was geen tijdt van klaegen.
20
Zoo langh als 't beestje ley
 
Was het kermis in de wey:
 
De rijke boer
 
Uit melken voer:
 
't Was al booter, room, en kley.
25
Maer 't lekker vossemuiltje,
 
Op hoendervleis belust,
 
Quam kruipen uit zijn kuiltje,
 
Bij d' Amsterlangsche kust,
 
Daer de boerman aant. zat gerust.
30
Wel, zey hy, langst aant.,
 
Hebt vrees noch angst:
 
Reintjes deught is jou bewust.
 
Wat maek jy mit dit prytje aant.?
 
Licht brengtze 't landt vol pest aant..
35
Die vuile meer aant. beschytje
 
('t Is jammer) 't reine nest.
 
Geef de broedtse teef de rest.
 
Ik weet ien aêr
 
Zei Reintje vaêr;
40
En die dient jou allerbest.
 
De neske aant. koetjes herder
 
Docht voort, dat is niet beus aant..
 
Die kinkel zagh niet verder,
 
Niet verder as zyn neus:
45
Hy docht Reintje vaêr is Geus aant..
 
Jae docht de Vos,
 
Nou bin je los aant.:
 
Wangt je weet niet van de leus aant..
 
De Vos greep 't eêle beesje,
50
En vatte 't by de keel,
 
En scheurde 't lekker vleesje,
 
En gaf van elk een deel
 
Aan zyn Vosjes evenveel,
 
En leefde luy.
55
De Boer dronk huy:
 
Wangt noom aant. Reintje was te aant. eêl.
 
Maar doe de boeren misten
 
De dagelyksche rent aant.,
 
Begon het dorp te twisten,
60
Gans aant. duizent sacrement.
 
Reintje 't spit in d'asse * went.
 
Ons hen is doodt,
 
En 't dorp lijdt noodt.
 
Is 'et niet een groot elent aant.?
65
De boeren tegen weêr knap aant.
 
Nae Reintje wilt en ruw.
 
Die zey: kiest my tot heerschap a,
 
En maekt myn zoon Balju,
 
Schout en Scheepens op een nu aant..
70
Ik zal jou voort
 
Voldoen myn woordt,
 
Wangt jy maekt my ang aant. en schuw.
 
De boer zagh uit zyn oogen:
 
Doe kende hy de guit.
75
Hy riep, ik ben bedroogen:
 
Het komt op loogens uit.
 
Waer het ons die schelm ekruit aant.!
 
Langs Welvaert, och,
 
Had ik jou noch!
80
't Hiele spul dat is verbruit.
 
Doe ging noom Reintje druipen a aant..
 
Hy zagh, de boer was dol.
 
Noom Reintje die ging sluipen,
 
Gingh kruipen in zyn hol;
85
En zyn kop liep as een tol:
 
En om gien smart
 
Te voên in 't hart,
 
Dronk hy staeg zyn buikje vol.
 
De boeren Reintje histen
90
De honden op 'et lyf,
 
Die Reintje vaêr bepisten
 
Om 't elements aant. bedryf.
 
Reintje klaegde 't aen zijn wijf.
 
Vaêr jey hebt schult:
95
Lydt met gedult,
 
Zey ze, al dit ongeryf.
 
Jey boeren neemt exempel,
 
En wachtje voor den Vos,
 
En zit hem op zijn tempel aant.,
100
En jaegt den schalk in 't bosch.
 
Is hy zwart aant., of is hy ros,
 
Gelooft hem niet,
 
Die 't dorp verriedt.
 
Stoot den dief zijn tanden los.
 
 
 
Gemaekt om op de brug te zingen;
 
Al zouw 'er Reintje uit zyn vel om springen.
 
 
 
MDCXXVII.

Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels


auteurs


organisaties


plaatsen