Logo DBNL
De werken van Vondel. Deel 8. 1656-1660 (1935)

De werken van Vondel. Deel 8. 1656-1660

(1935)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

De CXVII. Harpzang.*

Confitemini Domino.

 
Nu eens vrolijck Godt geprezen,
 
Wiens genade elck is bekent,
 
Wiens genade blijft in wezen3
 
Eeuwigh eeuwigh, zonder endt.
5
Zijne goetheit zy geprezen
 
Van het stamhuis, dat hem kent,6
 
Wiens genade blijft in wezen
 
Eeuwigh eeuwigh, zonder endt.
 
Dat zijn goetheit zy geprezen
10
Van Aäron, en zijn tent.
 
Zijn genade blijft in wezen
 
Eeuwigh eeuwigh, zonder endt.
 
Dat Godt loven, die hem vreezen,
 
En zijn vreeslijck dreigement,14
15
Wiens genade blijft in wezen
 
Eeuwigh eeuwigh, zonder endt.
 
Ick begon in mijn bedroeven
 
Godt te klaegen mijne smert:
 
Hy verhoortme, en schroeft de schroeven,19
20
Los van mijn beneepen hart.
 
Godt, mijn noothulp, is mijn vader:
 
'K vrees geen menschen, zwack en kranck.
 
Godt, mijn noothulp, treetme nader.
 
'K zie mijn haeters onder dwangk.
25
Beter is 't op Godt te hoopen,
 
En zijn vaste toeverlaet,
 
Dan in noot om hulp te loopen
 
By den mensch, die haest vergaet.28
 
Beter is 't op Godt te hoopen,
30
Die den vroomen koomt te baet,
 
Dan naer Vorsten toe te loopen,
 
Wanckelbaer in raet en daet.
 
Toen de heidens op my drongen,33
 
My bezetten van alsins,34
35
Heb ickze in Godts naem besprongen,
 
My gewroken hier en gins.
 
Heele heiren my belaegen,37
 
En belegerden in 't ront:
 
'K heb hun in Godts naem verslagen,
40
En verdelght tot in den gront.
 
Zy omringden my, als zwarmen,41
 
Staecken my als stoppels aen:42
 
'K hebze in Godts naem met mijne armen
 
Uitgeroit, en gansch verdaen.44
45
'K wert gestooten, raeckte aen 't vallen:
 
Maer Godts almaght hielme vast.
 
Godt, de sterckste boven allen,
 
Zy gelooft, die my ontlast.
 
Op Godts bystant, zoo mewaerdigh,
50
Danste, en juichte, zong, en sprong
 
't Huis dat vroom is, en rechtvaerdigh:
 
Al wat vroom is sprong, en zong.49-52
 
Godt verlostme met zijne armen.
 
Godt verlostme door zijn maght.
55
's Hemels armen my beschermen.
 
's Hemels arm betoont zijn kracht.
 
'K vrees noch doot, noch geene stercken.
 
'K zie mijn leven buiten leedt.
 
'K wil nu 's hemels wonderwercken
60
Gaen ontvouwen wijt en breet.
 
d'Oppermaght wou my beproeven,
 
Wou my straffen om mijn schult,
 
Doch ter doot toe niet bedroeven,
 
Noch matteeren mijn gedult.64
65
Sluit nu op de poort van 't leven
 
Der rechtvaerdigen voor my,
 
Dat ick inga, en, gedreven
 
Van Godts lof, zijn eer bely.
 
Dit 's de hooge poort des Heeren,
70
Wie gerechtigh is en vroom
 
Gaet hier binnen triomfeeren,
 
Vry van zorge, en schrick, en schroom.
 
Heer, ick zal uw' naem verheffen:
 
Want gy hoorde mijn gebedt.
75
Als my harde slagen treffen
 
Hebtge my in noot geredt.
 
Zie den steen, van 's bouwers orden
 
Dus verworpen, als onnut,77-78
 
Is de hoecksteen zelf geworden,
80
Die 't gebouw voor eeuwigh stut.
 
Dat 's het hoogh beleit byzonder
 
Van den grooten Godt om hoogh,
 
Die dat onbegrijpbaer wonder
 
Uitgevoert heeft voor ons oogh.
85
Dit 's de dagh, de feest des Heeren:85
 
Laet ons juichen op dit feest.
 
Help, o Heer, mijn zaeck verweeren:87
 
Helpze zeegnen door uw' geest.
 
Op, rijst op, rijst op, bejegent,
90
Juicht den heilant te gemoet.89-90:
 
Hy zy rijck van Godt gezegent,
 
Die in Godts naem herwaert spoet.
 
Zegen vloeje op Godts getrouwen
 
Uit des Heeren heilighdom.
95
Hij verlichte ons, datwe aenschouwen
 
Zijn bermhartigheit alom.
 
Wijt den feestdagh in met galmen.
 
Al het volleck dring' by een.
 
Siert altaer en poort met palmen,
100
Helpt met loof 't altaer bekleên.
 
Godt, mijn Godt, 'k zal u belijden.
 
Godt, mijn Godt, 'k verhef uwe eer:
 
Ick onthael u met verblijden:
 
Gy verhoort en hoedtme, o Heer.
105
Nu eens vrolijck Godt geprezen,
 
Wiens genade elck is bekent,
 
Wiens genade blijft in wezen
 
Eeuwigh eeuwigh, zonder endt.

Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels


auteurs