Logo DBNL
De werken van Vondel. Deel 8. 1656-1660 (1935)

De werken van Vondel. Deel 8. 1656-1660

(1935)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Lyckklaght Over D. Antonio de Gamarra, Kolonel van een regement paerden, zoon van zijne Excelentie
D. Estevan de Gamarra,aant.*

Ridder van St. Jakobs Orden, Krijghsraet, en algemeen Veltheer van zijne Katholijcke Majesteit, Slotvooght van Gent, en Gezant by de Hoge Mogende Heeren Staeten der Vereenighde Nederlanden.

Ostendent terris hunc tantum Fata.

 
Nu leght onze oorloghsbloem1
 
Antonio, die brave, heden2
 
Verwelckt, ontijdigh afgesneden
 
Van 's levens struick. O roem4
5
En ongewisse schijn van 't leven,
 
Geen eigendom, maer leen,
 
Den goên en quaên gemeen,
 
Terwijl de vroomsten d'eerste sneven!8
 
Dit hooft van zoo veel volck,
10
Een slaghpen aen den rechten vlogel10
 
Van 't maghtigh heir, zagh kling noch kogel,11
 
Pistool, noch speer, noch dolck,
 
Noch wallen aen, noch krijghskornetten,13
 
Om met zijn dappre hant
15
Het Konings Nederlant,15
 
Voor Valencijn, by nacht, t'ontzetten.
 
Zoo komt de jonge leeuw,
 
Voor zon, uit zijnen leger brullen,18
 
Woestijn en wildernis vervullen
20
Met zijnen nuchtren schreeuw.20
 
De voncken branden uit zijne oogen.
 
Het felste tygerdier
 
Moet zwichten voor dat vier,
 
En deizen, waer hy komt gevloogen.
25
In zulck een' gloet en schijn25
 
Verscheurt hy vaenen en geleden26
 
Des vyants, die, dus overstreden,27
 
De zwangre karrabijn28
 
Quam op zijn' boezem los te drucken,29
30
En schoot hem d'arrempijp,30
 
Te vroegh ten oorlogh rijp,
 
In 't barnen van dien storm, aen stucken.32
 
Zoo baent hy Oostenrijck33
 
Den wegh ter stede in met zijn benden,
35
Die over 's vyants neêrlaegh renden.
 
Gamarra, 's vroomen wijck,36
 
Ghy sterft voor uwen ouden Vader
 
Te jong, die aen de Kroon
 
Zijn eenigh pant, en zoon,
40
En erfgenaem (wat raeckt hem nader!)
 
Zoo milt ten beste geeft,41
 
En spreeckt, al schreit het lant om 't deerlijckst:
 
‘Dus offer ick mijn bloet op 't heerlijckst.43
 
‘Hy storf geensins, maer leeft.44
45
De brave Pallas quam Evander45
 
Dus t'huis, van zijnen toght,
 
Eer Troje prijs bevocht,47
 
En won met zegenrijcken stander:
 
Maer dees Kornel verwon,49
50
Zoo lang voor 't sterven en doots vlaegen,50
 
Zagh eerst de zege in 't velt opdaegen,
 
En rijzen met de zon.
 
Och, had het lot der oorelogen
 
Dien trouwen Helt gespaert,
55
En, naer zijn vaders aert,
 
In 's vaders ampten opgetoogen;56
 
Wat vruchten had het Rijck
 
Genooten, noch een ry van jaeren!
 
Bestroit met onverwelckbre blaêren
60
Dit zegenwaerdigh lijck.
 
‘Al wat ter weerelt leeft is sterfelijck.
 
‘Het lichaem smilt, als Was:
 
‘De zerck bestulpt onze asch:63
 
‘De Deught alleen is onbederfelijck.64
 
 
 
J. v. Vondel.

t'Amsterdam, voor de Weduwe van Abraham de Wees, op den Middeldam. 1656.


Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels


auteurs