Brief van Vondel aan Constantijn Huygens
Edele gestrenge Heer en Ridder.
Men zeght dat 'er geen onbeschaemder dier ter weerelt gevonden wort dan een ondanckbaer mensch. Ick zoude my hierom met reden mogen beschuldigen te traegh te zijn in het beantwoorden van Uwe Ed. brief, ten waere my ontschuldighde een donckere nevel van weereltsche moeielyckheit, die, juist omtrent dien tyt, mynen onmaghtigen geest benevelde, en belette door te schynen met een dun straeltje van schuldige danckbaerheit voor d'onverdiende genade en eere der doorluchtighste en miltdaedighste Princesse douagiere my bewezen: waerom ick uwe Ed. by dezen toezende eene geringe blyck van myne zucht, om my eenighzins te wreecken over het ongelijck, my onverdient van haere hoogh gemelte Hoogheit aengedaen, met dien heerlycken Genadepenning, en levende afbeeldinge van den grooten Frederick, by my altyt ter eere gedacht. Uwe Ed. gelieve dan deze weinige vaerzen, hoedanige die zijn, aen de voeten der doorluchtighste mevrouwe mijnen halve op te offeren, en myne gebiedenis t'haerwaert te bekleeden, met mynen wensch van eeuwigh te mogen blijven, Edele gestrenge Heer en Ridder,
t'Amsterdam. 1659.
den 16 van Wintermaent.
Haere Doorluchtigheits en uwe Ed. ootmoedige dienaer
J.v. VONDEL.
Hierby gaen de gedichten van Jan Vos, tot een kleen bewys van danckbaerheit, en zyne gebiedenis aen haer doorluchtighste Hoogheit, in wiens dienst hy wenscht te leven en sterven.
Deze brief, door Vondel geschreven aan Constantijn Huygens, en voor den dag gekomen in de lang bewaarde autografen-verzameling van den predikant Joannes Vollenhove, is te Leiden in Juni 1894 geveild, en wordt nu bewaard in het Vondel-Museum. Het daarin genoemde dankgedicht is de ‘Genadepenning’.
De brief is gedagteekend 16 December 1659, toen Vondels zoon, de failliete makelaar, in dezelfde maand naar Oost-Indië was gezonden. Dit verklaart 's dichters gemoedstoestand. Vondel biedt, namens Jan Vos, ook diens Gedichten aan, ‘als een kleen bewijs van danckbaerheit’, met de ‘gebiedenis’ van deze dichter, die vermoedelijk voor de door hem samengestelde feestelijkheden bij haar bezoek aan Amsterdam, ook een belooning van de Prinses had ontvangen. Zie Oud-Holland, 1894, blz. 30.
Auteursrecht onbekend