Logo DBNL
De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656 (1931)

De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656

(1931)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Aen myne Afbeeldinge, door Govaert Flinck geschildert.
Toenze den Heere Directeur Generael Geeraert Huift in Oostindien toegezonden wiert.aant.*

 
Ghy steeckt dan af, voor d'Amsterdamsche paelen,vs. 1
 
Om over zee te zweven, daer de dagh
 
Batavie vergult met d' eerste straelen,2-3
 
En geuren brengt, uit ootmoedt en ontzagh:4
5
Daer d' eilanden om stryt, van alle kanten,
 
Aenhouden om gehoor, voor 't Hollantsch Hof,6
 
Door Koningen en smeeckende Gezanten,
 
Met hunne kroon gebogen in het stof.
 
Wanneer ghy koomt in 't Oosten te belanden,
10
En d'eer geniet, dat HULFT u wellekoomt,
 
Zoo kust dien Helt eerbiedighlyck de handen;
 
En melt hem, wat ick onlangs heb gedroomt.
 
De duistre nacht bedeckte met haer vlogelen
 
De kamer, daer ick eenzaem lagh en sliep,
15
Als Hulft, belust op vangst van 't puick der vogelen,
 
[Zoo 't scheen] door 't ryck kanneelbosch jaegen liep.
 
Hy volghde in 't ende een duif, wiens pennen bloncken17
 
En flickerden van zilver, en fyn gout,
 
En purperverf, en scheen van min t' ontvoncken,
20
Om zoo veel schoons als haere pluim ontvouwt.
 
Eneas volghde aldus, door bosch en struicken,
 
De vogels, hem gestuurt van 's moeders dack,
 
Op dat hy hen, als leitsmans, moght gebruicken,
 
Op 't heilzaem spoor naer lunoos gouden tack.21-24
25
De boschduif streeck op een' kanneelboom neder.
 
De Hollander, gedoocken onder 't loof,
 
Viel op een knie met zyne jaghtbus weder.27
 
Gelyck hy plaght, en mickte op dezen roof.28
 
Myn geest verschrickte, en, om hem in te toomen,
30
Sprack dus bedacht den jongen schutter aen:
 
O Iongeling, hoe wil u dit bekoomen?31
 
Het schieten is u lest niet wel vergaen.32
 
Ghy jaeght, 't is waer, geen' draeck, noch Kolchis stieren,33
 
Noch everzwyn, noch tigers, wilt van aert:
35
Maer uwe jaght naer tamme en macke dieren,
 
Is 't voorspoock. dat my allermeest vervaert.36
 
Geen duif noch spreeuw heeft vreesselycke kluiven,37
 
Noch moort geen mensch: maer echter hou u schuw:38
 
Versteurt geen vlught van spreeuwen noch van duiven:*
40
Hoe mack zy zyn, die vogels dreigen u.
 
Het heught my hoe een spreeuw u had gebeeten,
 
En meer gewont dan stael en donderkloot,42
 
Daer 't Britsch geschut op zee van was bezeten,
 
Toen ghy den Teems braveerde met ons vloot.44
45
Dus sprack ick naeu, of 't vogelroer gesprongen45
 
Gaf met zyn slot den schutter eenen slagh46
 
Op zyne heup, dat hem, van pyn gedrongen,
 
Het hart ontzonck, daer hy ter aerde lagh.
 
De Droomgodt was op dezen slagh vervloogen
50
Naer zyn spelonck. 'k ontwaeckte in 't bange bedt:50
 
En schoon ick my geluckigh vont bedrogen,
 
Noch bleef myn hart met schroomte en schrick bezet.52
 
Nu wenschte ick, dat hy geene duiven langer
 
Belaeghde op tack en boom, noch in haer vlught,
55
Al ging deze oock van een musschaetnoot zwanger,
 
Of pypkanneel: hy schuw' die duivelucht.55-56
 
Hy schuwe mede Oostindische Harpyen,57
 
Een snoot gebroet, bekent in d' oude tyt,
 
Het welck op strant een anders gasteryen59
60
Besmet, en noode een dischgenootschap lydt.60
 
Het aenzicht schynt een maeght gelyck van wezen.
 
Zy hongert, van geen dischgerecht verzaet.62
 
Haer kraeuwels, scherp geslepen, staen te vreezen.
 
Zy scheit met stanck, en vloeckt al watze haet.
65
Men moet haer nest met achterdocht genaecken:
 
Want staet men haer een voet te na in 't licht,
 
Zy zal een' vloet van dreigementen braecken:
 
Of zwyghtze stil, zy moort met haer gezicht.
 
Nu zyt myn bode, en melt dien Helt myn zorgen,69
70
Als ghy belant in 't hof, daer hy gekeert,
 
En uit gevaer, ter goeder tyt, geborgen,71
 
Het roer van nieuw Batavie regeert.
 
 
I.V. VONDEL.

Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels


auteurs