De werken van Vondel. Deel 4. 1640-1645

[p. 599]

Op Marck Aureel, en Faustine.aant.^*

Dit kan noch steen noch marmer zijn.
Aureel belonckt hier zijn Faustyn;
Twee schoone menschen, noch gezielt.^{vs. 3}
O Doot, die al wat leeft vernielt,
Hier leeft dit paar, na zijnen tijt.
Veel eeuwen langk, uw haat te spijt⁶
Geheel, en gaaf, en ongeschent;
En zoo, dat elck de troni kent,⁸
En kussen wil, uit liefde en gunst,⁹
Tot zulck een noit vergeltbre kunst;¹⁰
Al woegh menze op met diamant.¹¹
Faustine, zwicht uw vier. ghy brant¹²
Den boezem van dien wijzen Vorst.
Vw schoonheit blaackt zijn steene borst.
Wie uit dit paar niet vryen leert,
Is zelf in marmersteen verkeert.

* Van omtrent 1644. Afgedrukt volgens de tekst in Vondels Verscheide Gedichten 1644, blz. 335.
Mogelik heeft ook dit gedicht betrekking op een plaat van de bovengenoemde Galeria Ginstiniani.
Marck Aureel is de Romeinse keizer Marcus Aurelius (161 n. Chr.), ook als wijsgeer bekend (vgl. het epitheton wijs in vs. 13). Faustine was zijn gemalin, berucht om haar losbandigheid.

vs. 3 noch gezielt: zo gebeiteld, dat ze nog schijnen te leven.

6 uw haat: nl. tegen al wat leeft.

8 troni: gelaat (zonder ongunstige kleur).

9 gunst: genegenheid.

10 noit vergeltbre: met geen schatten te betalen. Daarbij behoort het volgende vers: als zou men er hun gewicht in diamanten voor geven.

11 woegh: met oe-klank. In Vondels taal gewone verl. tijd van wegen.

12 zwicht uw vier: betoom uw hartstochtelike liefde.