De werken van Vondel. Deel 1. 1605-1620
(1927)–Joost van den Vondel– Auteursrecht onbekend
[pagina 372]
| |
[XLVIIII]
Terwijlen Hercles slaept aldaer hy is geleghen,Ga naar voetnoot*
Figuurlijck hem vertoont zijn twee verscheyden wegen.
Math. 7.
Den wegh nae d'eeuw'ge dood, is ruym, is wijd, en breed,
Maer enge en smal den pat die tot den leven leet.
| |
[pagina 373]
| |
XLVIIII
Terwijl Alcides lagh met Lethes zachte stroomenGa naar voetnoot1
Besprenget vanden Slaep s' doods zuster: zagh hy komen,
Twee schoone Nymphen, oft Goddinnen met geneugt,Ga naar voetnoot3
D' een was Wellustigheyd, en d' ander was de Deughd:
5[regelnummer]
De Wellust quam zeer zoet gelijck den morgen blozen,
Den wegh al waer zy liep beschildert was met Roozen,
Den ingangh die was breed: maer weer in't yegendeel
Den uytgangh nauwe en scherp vol droefheyd al geheel.
De Deughd, de witte Deughd, door doornen, en door struyckenGa naar voetnoot9
10[regelnummer]
Wees eenen engen pat, schier naulijcx om gebruycken;
Maer hoemen dieper zagh, hoe blijder hy met lust
Int eynde mede bracht een aengename rust.
Dus stont van deze twee hem t'aldernutst te kiezen:
‘Die't eene winnen wil het ander zal verliezen.
|
|