De werken van Vondel. Deel 1. 1605-1620

[p. 358]

[XLII]

Ey ziet! hoe Momus hier zijns naesten feylen teeckent,^*
En al wat hy misdoet vergeet, en niet en reeckent.

Hoe ziedy doch zoo licht de splinters, ô ghy schalcken!
In 't ooghe uws broeders, en vergeet u eyghen balcken.

* Boven- en Onderschrift:
Momus: bij de Ouden de verpersoonlikte hoon, of honende vitter; teeckent: optekent.
Math. 7: Evangelie volgens Mattheüs, hfst. 7 (vs. 3).
schalcken: sluwe misdoeners.

[p. 359]

XLII

 

Siet den Berisper hier nae't leven afgeschildert,

 

Hoe staet hy dus en grijnt! hoe is hy dus verwildert!²

 

Twee Tesschen hy steeds draegt, ô Zifter van een mug!³

 

D'een hanght hem voor de knien, en d' ander op den rugh,

5

De grootste voren hangt, de kleynste draegt hy achter,

 

Van s'naesten feylen is hy een getrouwe Pachter,⁶

 

Want hy ontfanger daer de grooste Tesch meed' vult,⁷

 

Maer achter is de Buijl leeg van zijn eygen schuld,

 

D'wijl hy die niet en ziet: van voren stelt hy kloecke⁹

10

Zijns naesten misdaed net en zuyverlijck te Boecke,

 

Hy heeft zijne oogen op een ander zoo gereet,

 

Dat hy hem zelfs verzuijmt, en teenemael vergeet.¹²

2 grijnt: ziet boosaardig, grijnst.

3 Tesschen: tassen.

6 Pachter: als 'n pachter die 't innen van de belastingen gepacht heeft.

7 ontfanger: als ontvanger (zoals 'n ontvanger van belastingen).

9 kloecke: ijverig.

12 hem zelfs: zich zelf.