De werken van Vondel. Deel 1. 1605-1620

[p. 290]

[VIII]

Ziet hoe de wraecke Gods (op dat wy niet en dolen)^*
Hier vergeleken wert by eenen stillen Molen.

Zal God niet wreken dan zijn lieve en uytverkoren?
Hoewel hy goedertier, en langsaem is tot toren.

* Boven- en Onderschrift:
Luc. 18: Evangelie volgens Lukas, hfst. 18 (vs. 7).

[p. 291]

VIII

 

Den Molen die een wijl staet stille sonder wielen,¹

 

Gelijck't de wrake Gods die 'tquaed heel zal vernielen:²

 

Den Molen slapet wel een wijle windeloos,

 

Zo doet oock Godes wrake, al zijn wy noch zo boos:

5

Maer als den storm-wind blaest als oft hy waer verkorzelt,⁵

 

Den zwaren Molen-steen al t'graen tot gruys vermorzelt:

 

Zo oock, als zich verheft de gramschap onzes Gods,

 

Wert al het quaed vermaelt, al zijn wy noch zo trots.

 

‘Den stillen Molen dan ons allen zy een bake,

10

‘Dat wy de goetheyd Gods erkennen voor zijn wrake:

 

‘Want oft zy schoon vertoeft zo zal zy doch in 't lest

 

‘Gelijck den blixem gaen van 't oosten tot in 't west.

 

‘Die Gods langhmoedigheyd dan hier naer s' vleeschs behaghen

 

‘Heeft achteloos verzuymt, zalt veel te spa beklagen,

15

‘Wanneer dengenen die hem vriendlijc heeft genood¹⁵

 

‘Met een wreet aengezicht hem inden afgrond stoot.

1 wielen: draaien.

2 Gelijck't: (gelijket), gelijkt.

5 verkorzelt: vertoornd (korzelig).

15 dengenen die: hij (n.l. God) die.