18 maart.
Morgen Mams jarig, weet nog geen cadeau voor haar. Nadat ze vergeefs de stoute
schoenen had aangetrokken en naar Hanke gegaan was - deze vroeg: is het voor
eten? en Mams was zo beduusd ja te zeggen, waarop hij haar naar Weisz verwees -
heeft ze haar laatste bezit verkocht: een paar goede schoenen, zodat we (als men
betaalt) brood vóór zijn. Er zijn pakketten vrijgegeven, zoveel dat we, ook al
staan we niet op de lijst, althans iets krijgen, en juist daarom is het goed
geen brood achter te zijn: de koers van brood wordt hoog. Mams heeft een beetje
verhoging. Ik werkte gisteren particulier, en werd met een boterham en een
klontje afgescheept. 2 jongelui gestorven, Jules S. en Bob K. Het eten is iets
beter de laatste dagen: er is een commissie hier. Algemene ontluizing, ook van
dit kamp, staat voor de deur. Het kan niet anders dan mislukken: niemand kan
bagage dragen, zodat de verluisde boel in de barak blijft.
Auteursrecht onbekend