Den nieuwen lust-hof
(1602)–Michiel Vlack–
AuteursrechtvrijOp de wijs: Och leghdy nu en slaept,&c.DIe Mey die ons de groente geeft
Doet menigh mensch verblyen
Maer die int minnen onlust heeft
Verhueght tot ghenen tyen.
Al is mijn soetelief rijck van goedt,
Al is hy hoogh gheboren,
Al dunckt het al mijn vrienden goet
Hy sal my niet bekoren.
Die my bemint en trouwe biet
Die sluyt ick uyt mijn herte,
En die ick min en vrijt my niet,
Ist niet een groote smerte.
Dien ick bemin en wil my niet,
Die spreeck ick also selfen,
Eylaes wat leet is my gheschiet,
'Ken derf mijn Liefd' niet melden.
De Voghelkens in't groene Wout
Gaen onbedwinghen vryen,
Daer is gheen dwangh van vrienden out
Die haer haer lust benyen.
| |
[pagina 69]
| |
Wat doet die eer, die layde eer
Al vrouwen lust ontbreecken,
Dat zy niet vry na haer begheer
Van liefde moghen spreecken.
Dit doet mijn hert en mijn ghemoet
Met droevighe ooghen claghen,
Misschien mijn lijden waer gheboet
Dorst ickt mijn Liefd' ghewaghen
Prince.
O Prins der minnen vol perty
Ghy quetst die teere vrouwen
En gheeft haer daer gheen vryheijt by
Om liefde t'onderhouwen.
Finis. |
|